The moral high ground
Er is een groot superrijk bedrijf genaamd Electrabel. Dat bedrijf investeert in gevaarlijke kernenergie. Ze liegen met dure reclamecampagnes dat ze groen zijn. Ze maken megawinsten op kap van de consument, omdat de kosten van kerncentrales afgeschreven zijn. Ze hebben hun kerncentrales niet laten verzekeren tegen ongevallen, want dat vinden ze te duur. En ze weigeren te investeren in de veiligheid van de centrales, wegens te duur. Electrabel is dus egoïstisch en brengt andere mensen in gevaar omdat ze eigen winsten laat primeren.
Daarnaast heb je één enkeling die bezorgd is voor de veiligheid en de gezondheid van mensen en de natuur. Ze onderneemt actie zonder iets te beschadigen, zonder leven te bedreigen, zonder geweld. Ze liegt niet en wat ze doet, doet ze niet voor zichzelf, maar voor anderen. Ze is niet superrijk en wil niet nog meer winst maken.
Die enkeling moet nu een boete betalen en een aantal maanden celstraf ondergaan, omwille van haar altruïstische acties.
Er is een waardevol stuk natuur in de buurt van Brugge. Een groot superrijk bedrijf Fabricom wil nog rijker worden door dat waardevol bos te kappen.
Er zijn arme mensen die die waardevolle natuur willen beschermen. Ze doen dat niet voor zichzelf. Ze willen geen geweld gebruiken.
Fabricom wil die arme mensen daar weg en de politie gebruikte daarbij wel geweld. Boven de hoofden van die arme mensen die al niet veel hebben, hangt nu een dwangsom. De supperijke Fabricom wil dus niet alleen nog rijker worden door waardevol leven te vernietigen, maar ook door altruistische arme mensen die die natuur willen beschermen nog armer te maken door die hun weinige geld af te pakken.
En dan is de vraag: wie staat er op de morele hogere grond?
Electrabel of Anja Hermans?
Fabricom of de Lappersfortbos activisten?
|