‘Wonen in eigen streek’ wordt juridisch erkend in de decreten Grond- en Pandenbeleid en Ruimtelijke Ordening die de commissie Leefmilieu en Ruimtelijke Ordening van het Vlaams Parlement goedkeurde. “Eindelijk krijgen gezinnen een extra duwtje in de rug om een bouwgrond te vinden in eigen streek”, zegt Tinne Rombouts, Vlaams volksvertegenwoordiger.
‘Wonen in eigen streek’ juridisch verankerd
‘Wonen in eigen streek’ wordt juridisch erkend in de decreten Grond- en Pandenbeleid en Ruimtelijke Ordening die de commissie Leefmilieu en Ruimtelijke Ordening van het Vlaams Parlement goedkeurde. “Eindelijk krijgen gezinnen een extra duwtje in de rug om een bouwgrond te vinden in eigen streek”, zegt Tinne Rombouts, Vlaams volksvertegenwoordiger.
Op sommige plaatsen in Vlaanderen leiden hoge grondprijzen tot sociale verdringing: financieel sterkere groepen uit andere gemeenten prijzen minder kapitaalkrachtige bevolkingsgroepen uit de markt. Sociaal zwakkeren, alleenstaanden én jonge gezinnen zijn daar meestal het slachtoffer van.
Daarom staat in het decreet Grond- en Pandenbeleid het hoofdstuk “wonen in eigen streek”. Elke drie jaar worden bij besluit van de Vlaamse regering, op basis van statistische gegevens en criteria die in het decreet staan, de gemeenten aangeduid met de duurste bouwgronden en de hoogste migratie-intensiteit.
In bijlage (.pdf 197kB) zijn die gemeenten opgenomen voor de eerste periode van 3 jaar. De Noorderkempen (provincie Antwerpen) kampen merkbaar met zeer hoge bouwgrondprijzen. Tinne Rombouts, zelf van Hoogstraten: “Dat komt mede door een zeer hoge externe migratiedruk (vanuit Nederland). Dat gooit roet in de plannen van vele jonge mensen om een ‘betaalbaar’ stekje in hun geboortedorp te vinden.”
Daarnaast hebben we gemeenten met hoge bouwgrondprijzen en een hoge interne migratiedruk (som van de gemeentegrensoverschrijdende verhuisbeweging in België). “Typerend zijn de gemeenten in de Vlaamse Rand rond Brussel die veel inwoners uit het Brussels Hoofdstedelijk Gewest aanzuigen”, zegt Tom Dehaene.
Ook de Kustgemeenten kennen dit fenomeen. Mogelijks is dat laatste te verklaren door gepensioneerden die naar de kust trekken. “Ook Gent en Antwerpen, en hun randgemeenten, hebben met deze kenmerken af te rekenen”, zegt ook Joke Schauvliege, zelf schepen van Ruimtelijke Ordening in Evergem nabij Gent.
In die gemeenten wordt het mogelijk dat gronden of woningen, 20 jaar lang, enkel overgedragen kunnen worden aan personen die een voldoende band hebben met de gemeente. Daarover oordelen provinciale commissies op basis van de volgende criteria:
· 6 jaar onafgebroken in de gemeente of aangrenzende gemeente wonen;
· Minstens een halftijdse job in de gemeente hebben;
· Een maatschappelijke, familiale, sociale of economische band met de gemeente hebben.
Pas als men aan één van deze drie voorwaarden voldoet, behoort men tot de categorie van ‘mensen uit eigen streek’ en heeft men recht om via de voorrangsregel een grond of een woning te kopen. Overdrachten die in strijd zijn met deze regels, zijn nietig.
Welke gronden in deze gemeenten komen in aanmerking voor de voorrangsregel voor mensen uit de eigen streek?
· Bij het aansnijden van nieuwe woonuitbreidingsgebieden. M.a.w. bij het verkrijgen van een verkavelingsvergunning of bouwvergunning op de gronden gelegen in woonuitbreidingsgebied;
· In de gemeenten van het grondgebied waarop het gewestplan Halle-Vilvoorde-Asse van toepassing is en de overheid via een Ruimtelijk Uitvoeringsplan (RUP) meer woonlagen voor gebouwen toestaat dan het gewestplan voorziet;
· Gronden in woongebieden kunnen op basis van een gemeentelijk reglement, via een RUP of verkavelingsvergunning, ook voorbehouden worden voor ‘wonen in eigen streek’ en dit voor max. 10% van de totale woonoppervlakte in de gemeente.
In de eerste twee gevallen is de bijzondere voorwaarde verplicht, in het derde geval is het facultatief en kán de gemeente dit doen.
De juridische verankering van het recht op ‘wonen in eigen streek’ is de enige manier om de sociale verdringing tegen te gaan en om jonge mensen weer de kans te geven om in hun geboortestreek te blijven wonen. De heropbouw van het gemeenschapsleven, de samenhang in de familiestructuur en de informele zorg in deze gebieden kunnen er wel bij varen. CD&V is dan ook zeer tevreden met het bereikte resultaat.
Info: Vlaams volksvertegenwoordigers
Tinne ROMBOUTS
Tom DEHAENE
Joke SCHAUVLIEGE
Bron:
politics.be