De solidariteitsprincipes zijn niet onbegrensd:
Voorzorg voor:
Werkloosheid, werkonbekwaamheid, ziekte, handicap, ongeval, pensioen, kindergeld en het laatste vangnet eventueel OCMW.
1. Een groot aantal mensen in onze samenleving kunnen nog over een goed leven beschikken door deze solidariteitsprincipes.
2. Ook reduceren deze principes de criminaliteit met ongeveer 75%.
3. Deze principes zorgen in de eerste plaats voor een herverdeling van rijkdom in onze samenleving en koopkracht voor iedereen.
4. De solidariteitsprincipes hebben niets met liefdadigheid te maken, het is veelmeer het tegenovergestelde van liefdadigheid.
Deze solidariteitsprincipes zijn de natte droom van iedere VS burger, uitgezonderd de rijke uiteraard.
We hebben met een beperkte samenleving een collectieve spaarpot gemaakt:
Diegenen die “niet”of te “weinig” betaalde of spaarde, of niet gehoorde tot deze beperkte samenleving hebben geen recht op deze spaarpot.
Solidariteit betekent:
Een bepaalde samenleving die op een gezamenlijke manier een spaarpot aanlegde, dit om er in slechte tijden of noodgevallen gebruik van te kunnen maken.
Een bepaalde samenleving die een spaarpot aanlegt betekent:
Diegenen die niet mee betalen aan deze spaarpot hebben geen recht op deze spaarpot.
Uitzonderingen zijn gehandicapten, invaliden, zieken enz. die in relatie staan met de welbetalende.
Voorbeeld van een privaatverzekering:
Wanneer iemand zijn autoverzekering niet betaalt, dan heeft hij ook geen recht op een uitkering bij ongeval, men kan zich niet beroepen op de solidariteit: “de anderen betalen ik hoef niet te betalen”.
Ik ben zeker geen voorstander van privaatverzekeringen maar we kunnen er wel iets van leren:
We mogen zeker het kind niet samen met het badwater weggieten.
Ik ben voorstander van collectieve staatsverzekeringssystemen zonder winstoogmerk, wat het solidariteitsprincipe ten goede komt, deze hebben als voordeel dat ze geen winstbejag nastreven en waarbij de spaarpot veel groter en massaler is en tegen een stootje kan.
Ook mensen die niet kunnen betalen (invaliden, gehandicapten enz) kunnen genieten van deze collectieve solidariteitsverzekeringen.
Op voorwaarde dat deze gelden (spaarpot) door bekwame mensen beheerd wordt en dat deze mensen het solidariteitsprincipe begrijpen en nastreven (nul tolerantie)
Indien er veel te ruime, dus slechte solidariteitsprincipes gehandhaafd worden moet men de verantwoordelijke hiervan zo snel mogelijk bestraffen of sanctioneren.
Is er een essentieel verschil tussen een manager die rendabel een privaat bedrijf runt en een manager die rendabel een staats bedrijf runt?
Of de bedrijfseigenaar nu privaat of staat noemt, het rendement is van belang, het rendement is niet altijd winst, dat de totale samenleving het goed heeft dit is ook rendement.
De kleur van de kat is van geen belang, van belang is dat ze muizen vangt.
De staat dient de gemeenschap dus de volledige samenleving of ieder individu.
Besluit:
Alle personen van een bepaalde samenleving die niet hebben bijgedragen tot de collectieve spaarpot hebben geen recht op deze spaarpot, of dit nu eigen volk, vreemdelingen of Walen zijn heeft geen belang, het gaat er om dat de betalende zeker niet gediscrimineerd worden en dat het spaarpotje niet leeg wordt gemaakt door niet betalende.
Een hongerende mens een vis te eten geven is een sociale daad, deze mens leren vissen, dit is een definitieve oplossing voor zijn honger.
Het solidariteitsprincipe betekent dus ook dat het spaarpotje relatief vol blijft en vooral dat het niet geplunderd wordt door niet betalende.
De solidariteitsprincipes zijn dus begrensd.
Globalisering:
Moeten solidariteitsprincipes gebonden zijn aan regio’s, landen, Europa of aan de totale wereld, is globalisering van deze solidariteitsprinciepen noodzakelijk.
Natuurlijk is globalisering van de solidariteitsprincipes noodzakelijk en ook de bijdrage tot de solidariteitsprincipes.
Indien er naast onze grenzen geen solidariteitsprincipes waren, dan zou dit een vorm van discriminatie zijn.
Gehandicapten, invaliden, zieken, gepensioneerden, kinderen, werklozen enz. zouden op plaats (a) tevreden zijn en op plaats (b) omkomen van ellende.
Om volkerenwandel te voorkomen moeten solidariteitsprincipes standaardiseren en vooral globaliseren.
Wat kost de solidariteit:
1. Europa kost België: 711 miljoen Euro per jaar.
2. Wallonië kost Vlaanderen 5,6 miljard Euro per jaar.
3. België heeft één miljoen vreemdelingen waarvan…… werkloos, deze kosten……..
4. België heeft in 2006: 1.1 miljoen werklozen, 600 duizend Vlamingen en 421 duizend Walen, deze kosten:………
5. Het koningshuis kost jaarlijks 26 miljoen Euro per jaar.
6. De farmaceutische industrie kost op de rug van de sociale zekerheid 1.500 miljoen Euro per jaar doordat het kiwimodel voor goedkope geneesmiddelen niet wordt toegepast.
7. Criminaliteit kost: gevangenen, gevangenissen en hun personeel per jaar:……..
|