Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Erik De Bruyn
Ik vind dat iemand die manifest weigert om te werken geen recht heeft op een uitkering. Maar zoals je zelf zegt is dit een vrij marginaal verschijnsel. Toch doet heel het activeringsverhaal uitschijnen dat de werkloosheid vooral te maken heeft met werkonwillige werklozen, quod non. Daarom ben ik een tegenstander van de nieuw-flinksheid van mijn partijgenoot Vandenbroucke op dat vlak.
Toch raar dat een steekhoudende uitleg over collectieve arbeidsduurvermindering steevast als ‘sloganesk’ wordt omschreven terwijl een uitleg over hoge loonkosten, werkonwillige werklozen of transfers naar Wallonië er ingaat als zoete koek. Onderdrukking werkt natuurlijk efficiënter als men ze kan inplanten onder elke individuele hersenpan, en daar is men in Vlaanderen tot op grote hoogte in geslaagd.
|
kijk, ik snap dat je het moeilijk hebt met al die soort zaken, ik heb dat ook, dus ik snap niet waarom je dat hier erbij sleurt.
maar spijtig genoeg is gebleken dat dit geen marginaal verschijnsel was, maar dat die activeringspolitiek wel degelijk werkte. Onderzoek wees uit dat meer dan 80% van de werklozen die geschorst werden binnen de maand werk vonden. sommige mensen hebben af en toe een duwtje nodig om goed terecht te komen, ik zie niet in waarom dit slecht zou zijn?
Is het niet zo dat de vakbonden dit fel overdreven hebben? er was helemaal geen jacht op werklozen, er was gewoon de wil om mensen die het moeilijk hadden, te helpen.
mag dat in uw socialisme niet, mensen die het moeilijk hebben om werk te vinden, helpen?