Het ging me niet om het taalpurisme hoor.
Ik heb soms de neiging om mensen heel terloops terecht te wijzen op dergelijke futiliteiten.
Net na ik dat gezegd heb besef ik telkens; "Shit, waar slaat dat nu weer op?" maar dan is het al te laat.
Mensen vinden dat raar volgens mij maar ik kan het niet helpen.
Ooit bijna staan discussieren met een poetsvrouw die zei dat ze dit of dat poetste met 'pure javel'. Ik weet dat dat mens op dat moment bedoelt; 'onverdund, recht uit de fles' maar voor ik het weet flap ik er uit:"nee hoor want die javel in die fles is al verdund en nog geen beetje".
Waarop zij; "Ik doe er toch geen water bij? Dit is pure javel, ik doe die fles net open"
En dan denk ik; "Je hebt gelijk, wat lig ik jou toch lastig te vallen met feiten die je waarschijnlijk geen fluit interesseren? Gij zijt hier de poetsvrouw, als gij zegt dat dat pure javel is dan is dat pure javel. Kaffer me maar uit."
En dan druip ik af.
Net zo daarstraks in de garage.
Het scheelt maar een haar of het zijn van die "I'll get me coat"-fragmenten...
Lastig ze.
__________________
It's just a ride.
|