Worden we almaar opwindender?
Ik wil gerust van de aanname uitgaan dat schoonheid relatief en subjectief is, maar vermoedelijk zal ik weinig mensen aantreffen die een vrouw van 150 kilo aantrekkelijker vinden dan een vrouw van 60 kilo; of een man met rotte tanden en dito adem liever in hun web willen spinnen dan een man met een gaaf gebit en een geurloze of fruitige adem.
Tot 120 jaar geleden besteedden mannen globaliter weinig aandacht aan hun uiterlijk. Onder de elites werd er natuurlijk wel toegekeken op een verzorgde staat, maar gelet op de afhankelijkheid van vrouwen ten aanzien van mannen stonden 'good looks' minder centraal dan vandaag. Althans onder mannen, want vrouwen moesten wél inspanningen leveren om een man aan de haak te slaan. Een leven als alleenstaande vrouw lag veel minder voor de hand.
In de twintigste eeuw zien we een gestage ontwikkeling van het schoonheidsideaal. De hiërarchie tussen mannen en vrouwen maakt plaats voor een meer egalitair mensbeeld dat zich onder meer uit in een toenemende onafhankelijkheid van vrouwen. Het is wellicht geen toeval dat we in de jaren '50 de gestage opmars zien van mannenparfums. Deze trend zette zich in de jaren '80 sterk door in de videoclipcultuur, waarin mannen steeds meer als sekssymbolen werden gelanceerd. Terwijl mannelijk naakt vroeger nog enige schroom opriep bij de toeschouwer, is het vandaag schering en inslag in films, reclame, etc. (Bijna tegelijkertijd is het steeds ondenkbaarder geworden dat kinderen naakt in films opdraven - doch dit bij wijze van randbemerking.)
De eeuwenlange geknechtheid van vrouwen t.o.v. mannen heeft wel zijn sporen nagelaten: globaliter mag men stellen dat knappe vrouwen vaker voorkomen dan knappe mannen. Lelijke vrouwen zijn, de leer van Darwin indachtig, zeldzamer omdat ze, in tegenstelling tot lelijke mannen, minder gelegenheid hadden om zich voort te planten.
De huidige stand van zaken, met een soms verschroeiende aandacht voor het uiterlijk als cruciale factor om nog van seks en voortplanting te genieten, zou wel eens, op relatief korte termijn zelfs, de doodsteek kunnen betekenen van de lelijke man. Lelijke mensen in het algemeen worden langzaam maar zeker weggefilterd in een vrijere seksuele cultuur.
Mijn vraag is natuurlijk of deze speculatieve theorie ook klopt en of ze gestaafd dan wel weerlegd kan worden door verder te kijken dan de West-Europese situatie. Zijn we op weg naar een mensheid van mooie, gave, opwindende mensen, of loopt het allemaal zo'n (aangename) vaart niet?
Groet, vrede,
Den Duisteren Duikboot
|