Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey
'those forces' <= Welke krachten anders dan menselijke handelingen?
Schitterend. Dan leggen we de minimumlonen op 100 000 euro per maand. Als dat geen opzwepende functie heeft, weet ik het ook niet meer.
Ale; ervan uitgaande dat je dát niet gaat beweren: waarom is mijn stelling niet waar? Ik zie immers, gebaseerd op deze redenering, geen probleem met het minimumloon te verhogen tot zo'n getal.
Sinds wanneer zorgen minimumlonen voor een grotere 'effectieve demand'?
'k vind het ook niet echt overtuigend dat 'we verbieden bepaalde mensen te werken' en daardoor zal het productieniveau hoger zijn. Maar 't is wel duidelijk van waar de wind draait. 
En je antwoordt ook niet op de kwestie. Zelfs indien dit waar is - en dat is zeker niet zo zeker als gij het zou willen - , zal er werkloosheid zijn. Allesinds op de korte termijn - tot dat er een productiviteitsstijging is, zodat zij die nu geen baan kunnen vinden, dan wel winstgevend kunnen zijn. Indien we nu nog het minimumloon van aan den beginnen van het allereerste minimumloon hadde, zou dat inderdaad minder - of quasi geen - nadelige effecten hebben op de werkloosheid hebben als dat het nu is.
Euhm... ik doe niets anders? Vermits dat minimumlonen op microniveau zorgen dat ondernemers minder volk op de marge zal aannemen - want het is verboden - zal er op macroniveau meer werkloosheid zijn. Je kan het macro-economische zaken pas verklaren door te verwijzen naar de handelingen op het microniveau. |
De ideologische componenten, de maatschappelijke structuren, het taalsysteem, instituties, etc... Alles wat maakt dat een individu altijd een subject is. Een historisch systeem, een systeem dat voortdurend in beweging is en tot stand komt door maatschappelijke conflicten. Een systeem dat ook gewoon zeer tijdelijk en relatief is.
Je weet evengoed dat er verhoudingen in acht moeten genomen worden. En de marginal factor cost bepaalt die verhoudingen niet, de mfc is louter een beeldspraak hoe kapitalisten functioneren binnen een competitieve omgeving. Opnieuw vertel je hier niets nieuws mee dan wat er al te lezen was in Smith.
Omdat kapitalisten zonder restricties door minimumlonen eerder tenderen winsten te maken door de absolute meerwaarde te vergroten ipv relatieve meerwaarde. Maw, de inkomensdistributie zal compleet anders verlopen en zal nefast zijn voor de effective demand. Waardoor het verhaaltje van Say's Wet in elkaar stort. Je weet wel, Say die werd gebruikt om juist te bewijzen dat er een equilibrium bestaat. De slotsom is dan ook dat je niet anders kan dan de Ricardiaanse kijk op loonvorming accepteren: lonen moeten laag blijven, omdat de winsten om welke irrelevante morele legitimatie dan ook hoog moeten blijven. Dat systeem kan nooit werken, 200 jaar kapitalisme heeft dit meer dan voldoende aangetoond. Het alternatief is dan ook beter: minimumlonen die kapitalisten dwingen om zich te focussen op de uitbreiding van de relatieve meerwaarde. De gewijzigde klassenverhoudingen in de productiesfeer hebben een impact op de inkomensdistributie, en deze distributie heeft opnieuw een impact op de productiesfeer.
Je zegt zelf dat jouw argument plotseling alleen maar geldt voor nieuwe sectoren. Dit is al een compleet andere situatie. En dan nog, de economie is gebaseerd op intersectoriële relaties, je kan niet gewoon platweg beweren dat die hypothetische infant industry losstaat van alle andere economische takken. + het feit dat nieuwe markten enorm veel quasi-rentes opleveren, ook geen argument om te beweren dat minimumlonen plotseling de nieuwe takken zou verstikken. En nog een feit: E. Chamberlain heeft empirisch vastgesteld dat kapitalisten in infant industries zich compleet monopolistisch gedragen, maw dat jouw versie van competitie compleet afwezig is. Dus ik zie niet in waarom hier dan geen minimumlonen mogen ingevoerd worden volgens jouw criteria.
Apropos, over Smith gesproken, je weet toch dat in het economisch wereldje Smith wordt aangehaald om jouw prijsdeterminerende visie te ontkrachten? Indien de prijs van elke factor de juiste prijs is en dus ook het juiste loon bepaalt, waarom zijn dan jobs die bestaan uit "toil and trouble" zo slecht betaald? Indien we dan toch uitgaan van een compleet subjectivistische visie over de economie, waarom zijn die lonen dan zo laag? Niemand wil de job uitoefenen, maar toch blijft het loon voor vuil werk opvallend stabiel. Ofwel is de subjectieve waardering van die arbeid zeer selectief, ofwel spelen duidelijk andere factoren een rol.