Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Svennies
Tja, maar desondanks heeft zijn partij het FDF onder aanvoering van über facist Maingain,hier in vlaanderen beter bekend als het front des facistes samen met madome "non" beter bekend als Joëlle Milquet iedere serieuze vorm van samenwerking steeds geblokkeerd waardoor dit apenland nu al zowat twee jaar in een totale impasse verkeert...
Dus hebben ze wat mij betreft een béétje te veel in de pap te brokken....
En nu mijn vraag aan U persoonlijk mijn beste,U als francaise die wat het vlaams betreft hier wél een voorbeeld bent wat schrijfwijze betreft, en zo goed op de hoogte van het reilen en zeilen,of nét het gebrek daaraan in dit land....Ligt Uw roots hier in ons land,en zo ja, wees dan maar blij dat je hier niet hoeft te wonen...  |
De helft van mijn roots (aan moeders kant) liggen in uw land, beste Svennies. Al was mijn grootvader aan moeders kant evenzeer Frans. Kortom, dat maakt mij zowat voor een kwart Vlaamse, zij het dat dit aan mijn naam niet te zien is. Driekwart Franse furie met een portie Vlaams bloed : dat is niet iets om tamme schapen uit te kweken, nietwaar.
Ik ben (vanwege
't zit in de genen, zeker ?) begaan met het reilen en zeilen in en van uw land, en ik volg derhalve de Belgische politiek zo goed als mogelijk, zij het van op een afstand en tijdens mijn zeer beperkte vrije tijd. Eén en ander laat mij - eerlijk gezegd - tevens toe van mijn basiskennis van het Nederlands een beetje levend te houden.
Dat de Franstaligen in België méér in de pap te brokken hebben dan hun duidelijke minderheid logischerwijs toelaat, ligt aan de makheid en meegaandheid der Vlamingen.
Niettemin meen ik dat een losvast samenleven van Vlamingen en Walen zeer goed mogelijk zou zijn, met wederzijds respect voor eenieders cultuur en eigenheden, ware het niet dat de Brusselse bourgeoisie-franskiljons constant en onterecht roet in het eten gooien.
U zult mij dan ook niet dikwijls op uw Waalse landgenoten zien afgeven, maar des te meer op de zichzelf belangrijk achtende Brusselse franskiljons.
Als Vlaanderen en Wallonië het ooit aandurven van samen de Brusselaars tot een meer logische en terechte plaats in het politiek bestel terug te dringen, zie ik de toekomst van uw land en haar bevolking niet al te negatief in.
Zoniet is en blijft het huilen met de pet op, tot de boel uiteen valt.