[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

En wat is er dan economisch het beste alternatief: die molten salt of die kweek reactor ?

Natuurlijk uranium bestaat voor 99.3% uit U-238, en voor 0.7% uit U-235. In een "thermische" reactor (waar de neutronen vertraagd worden, bijvoorbeeld met water) kan men (ik vereenvoudig een beetje) enkel maar U-235 gebruiken. In een snelle kweekreactor (waar de neutronen niet vertraagd worden) kan men meer U-238 omzetten in plutonium dan dat er brandstof moet opgebruikt worden, en dus kan men al het U-238 omzetten in plutonium (op den duur) en dat dan als brandstof gebruiken. Dus indirect kan een kweekreactor op ALLE uranium werken, terwijl thermische reactoren enkel op ongeveer 1% van het uranium kunnen werken.

Dat wil zeggen dat we een 100-voudige winst in brandstoffengebruik hebben, en bovendien zelfs al dat U-238 dat in het afval zit, kunnen opgebruiken.

Het is die factor 100 die we gaan nodig hebben om de zogenaamde "uranium penurie" aan te vechten.

als ik goed begrijp heeft die molten salt reactor in kleine en grotere versies vele jaren gewerkt. En heeft die kweekreactor nog nooit gewerkt ?

Dat is wat anti-kernenergie groeperingen je zouden willen laten geloven, maar de Fransen hebben een 250 MW-electrisch kweekreactor draaien sinds 1973, zijn naam is Phenix. Die is een klein beetje kleiner dan Doel I bijvoorbeeld. Er zijn er verschillende geweest in de wereld. De Amerikanen hebben verschillende types getest. Ik denk dat hij dit jaar uit dienst gaat genomen worden.

Het dient wel gezegd dat snelle reactoren (de enige types die "kweek" reactoren kunnen zijn) wat moeilijker zijn te maken dan gewone thermische reactoren. Ten eerste is er het koelmiddel, en daarvoor valt de keuze vaak op vloeibaar natrium (maar niet alleen: men denkt ook aan gaskoeling, of aan vloeibaar lood en zo), met alle onhebbelijke eigenschappen van dien. Ten tweede is de besturing moeilijker (absorptiestaven werken veel minder goed met snelle neutronen). Het zijn moeilijker dingen. Maar dat is niet onoverkomelijk, en voor elke van die moeilijkheden bestaan oplossingen.

De echte reden waarom kweekreactoren op hun neus gegaan zijn is dat men de smoes heeft bedacht dat er een onvermijdelijk verband is tussen brandstofverwerking en proliferatie, en dat kweekreactoren zonder brandstofherwerking geen zin hebben.

Het punt is dat dat afhangt van hoe je die brandstofherwerking doet. De *kennis* van de brandstofherwerking die prolifererend is, tenminste de principiele kennis, is allang de wereld in. Maar er bestaan technieken van brandstofherwerking waar op geen enkel ogenblik zuivere bommaterialen voorkomen.

BTW, als je al die details wil kennen, lees dan mijn boek
Je kan het vinden op mijn site http://kernenergie.van-esch.org als je registreert (ik doe dat voorlopig omdat ik nog een heel klein beetje hoop heb dat boek kunnen uit te geven en zo is het dus niet "publiek" toegankelijk - maar blijkbaar vinden de uitgevers die ik heb gekontakteerd dat het commercieel geen haalbare kaart is...).