Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door An Michiels
Ik denk dat net daar de kern van het probleem zit. Ongeacht de taal van de stad waar deze nieuwkomers in terecht komen, zij identificeren zich vaak niet met Vlaanderen (of zelfs met België). We merken immers in zowat alle grote steden dezelfde problemen ivm onveiligheid, criminaliteit, ... Wij stellen daartegenover altijd hetzelfde discours: pak de problemen aan, zorg dat de mensen zich weer veilig voelen, zorg dat de criminaliteit daalt, ...
Wij hebben inderdaad altijd de kaart getrokken van de autochtone Brusselaar, net zoals we altijd de kaart getrokken hebben van de autochtone Antwerpenaar, de autochtone Mechelaar, de autochtone Gentenaar, ... En dit om steeds dezelfde reden: de problemen moeten aangepakt worden. Wij passen ons discours niet aan om daarmee meer stemmen te winnen, wij beloven geen hemel op aarde. Wij vragen enkel dat men zich aanpast aan onze samenleving, dat men onze wetten eerbiedigt.
Ik denk dus niet dat het een goede zaak zou zijn om - zeker in Brussel - het geweer van schouder te veranderen, zoals u stelt.
|
Ik ben Vlaming, maar heb geen flauw benul hoe ik me moet identificeren met Vlaanderen. We hebben geen eigen cultuur, waarschijnlijk omdat we er te klein voor zijn en in het verleden alrijd overheerst zijn geweest. Er is weinig of niets om voor de geest te halen, weinig om op terug te blikken. Maar ik wordt graag overtuigd van het tegendeel.