Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door An Michiels
Ik denk dat net daar de kern van het probleem zit. Ongeacht de taal van de stad waar deze nieuwkomers in terecht komen, zij identificeren zich vaak niet met Vlaanderen (of zelfs met België). We merken immers in zowat alle grote steden dezelfde problemen ivm onveiligheid, criminaliteit, ... Wij stellen daartegenover altijd hetzelfde discours: pak de problemen aan, zorg dat de mensen zich weer veilig voelen, zorg dat de criminaliteit daalt, ...
Wij hebben inderdaad altijd de kaart getrokken van de autochtone Brusselaar, net zoals we altijd de kaart getrokken hebben van de autochtone Antwerpenaar, de autochtone Mechelaar, de autochtone Gentenaar, ... En dit om steeds dezelfde reden: de problemen moeten aangepakt worden. Wij passen ons discours niet aan om daarmee meer stemmen te winnen, wij beloven geen hemel op aarde. Wij vragen enkel dat men zich aanpast aan onze samenleving, dat men onze wetten eerbiedigt.
Ik denk dus niet dat het een goede zaak zou zijn om - zeker in Brussel - het geweer van schouder te veranderen, zoals u stelt.
|
In dat geval vrees ik alleen maar dat de situatie voor de Vlaamse partijen in Brussel hoe langer hoe meer precair gaat worden en dat men daar uiteindelijk nog voor een paar tienduizend man gaat spreken. Het kan misschien hard klinken, maar in dit geval lijkt het me misschien maar het beste dat het VB maar voor de 'klein-Vlaamse' oplossing gaat, een onafhankelijk Vlaanderen zonder Brussel. Kwestie van de kiezers geen onrealistische dingen te beloven, weet je wel.
Je mag dan immers zo hard blijven roepen dat je Brussel terug bij Vlaanderen wilt; zolang je de bevolking in de armen van de tegenpartij blijft duwen geef ik dit geen kans van slagen. Indien u een andere manier in gedachten had om Brussel voor Vlaanderen te winnen, dan had ik die uiteraard graag van u gehoord.