Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door koppijn
Toen Paul De Grauwe het had over alles te herdenken ook de zogenaamde 'heilige huisjes' en wat dat behelsde kreeg ik toch bedenkingen.
|
Ik had ook nog eens bedenkingen toen Karel De Gucht indirect Paul De Grauwe bijtrad door het vooroordeel te herhalen dat de franstalige politici gehecht zijn aan de persoonlijke rechten van de burger terwijl de Vlaamse politici eerder gehecht zouden zijn aan hun grondgebied en territorialiteit. Om het nog wat scherper, karikaturaler, te formuleren (maar daar kwam hetgeen De Gucht zei wel op neer) : de Franstalige politici als verdedigers van de universele waarden van de Franse revolutie en de Vlaamse politici als verdedigers van de "Blut und Bodem" rethoriek. Wat een kemel van formaat!
Als de Vlaamse regering de belangen van de Vlaamse regio behartigt dan behartigt ze natuurlijk ook onze burgerrechten want op dat grondgebied wonen natuurlijk ook burgers. Vlaamse rechten zijn ook burgerrechten!
En als de Franstalige politici een staatsstructuur in stand willen houden waarbij het Franstalige taalgebied zich uitbreidt ten nadele van het Nederlandstalige en waarbij ze hun politieke en bestuurlijke macht proberen uit te breiden ten nadele van de Vlaamse regio dan zijn diezelfde Franstalige politici wel degelijk bezig hun territorium uit te breiden ten nadele van een andere regio en ten nadele van de Nederlandstalige burgers die daar leven.
Een politieke dynamiek waarbij de ene regio zich probeert uit te breiden ten nadele van een andere regio vloekt met de solidariteit binnen een federaal stelsel. Bij gebrek aan solidariteit en respect tussen de federale entiteiten onderling moet de federatie zich ofwel duchtig hervormen (bv. naar een confederatie) en kiezen voor een staatkundig project dat meerwaarde schept voor alle delen van die staat ofwel zichzelf ontbinden om volledig plaats te maken voor een volledig nieuw alternatief staatkundig project. Zolang dit niet gebeurt blijven we opgezadeld zitten met de communautaire problematiek en moet Vlaanderen zoveel als mogelijk samen spannen met andere emanciperende regio's in Europa. Dit om te komen tot een sociaal confederaal Europa van zelfstandige regio's.
