Tjah, verkiezingen in België op 7 juni a.s. voor de deelparlementen, welke Belg - Vlaming, Brusselaar of Waal- ligt daar nog wakker van? Bovendien vallen ze ook nog eens samen met de Europese Verkiezingen en ook, zoals het er nog steeds naar uitziet en voor mij totaal onbegrijpelijk is, vallen ze niét samen met de Federale verkiezingen. Waarschijnlijk brengt het iemand meer geld in het laatje wanneer al die verkiezingen in ons land gescheiden plaatsvinden. Een andere verklaring vind ik niet. Zelfs de eeuwenoude dwaling ‘het is allemaal de schuld van de Joden‘ werkt hier niet [meer]. Ondertussen verkeert ons land wel voortdurend in een staat van ontbinding (letterlijk èn figuurlijk) veroorzaakt door een permanent verkiezingsroes, maar dan wel een roes veroorzaakt door het troebelste bier waar zelfs de Romeinse god Bachhus zijn neus zou voor ophalen.
Het patriottische ‘oranjegevoelen’ bij onze noorderburen kreeg onlangs weer een flinke boost - dankzij of eerder ondanks - het bijzonder tragisch incident met de aanslag op het Koningshuis door een geflipte Richard Karst Tates waarbij 7 doden vielen. Karst Tates was gelukkig zo attent om het door hem verwekte menselijke drama niet te overleven. Wat voor melige onzin had die zielige eenzaat ons nog kunnen vertellen? Michael Moore kan er later nog een film over draaien. Succes verzekerd. Moore hoort de kassa al rinkelen…
Dat Nederlandse patriottisch ‘gevoelen’ is ons Belgen - op een enkeling na - totaal vreemd. Wat echter wèl springlevend in België is - en dan in het bijzonder wat Vlaanderen betreft - is het ‘onderbuikgevoelen‘. Geen volk dat - in vergelijking met bijvoorbeeld onze noorderburen en zelfs vergeleken met de gemiddelde Walen en Brusselaars - zo apathisch en erbarmelijk slecht geïnformeerd naar de verkiezingen trekt. Vlamingen lezen nauwelijks boeken of kranten, het interesseert ze gewoon allemaal niet, maar wat ze wèl hebben is ‘een mening’. Een mening die ze heel hard iedereen toeschreeuwen, maar wel op voorwaarde dat ze dat stiekem en anoniem kunnen doen. Een vorm van verklikkersmentaliteit ligt hun beter. Het volk krijgt de leiders die het verdient: boer- en tuinderpolitiek bedreven vanuit duistere achterkamertjes, dat vinden ze leuk.
Let dan maar vooral op het aantal stemmen dat Vlaams Belang en Lijst Dedecker zullen oogsten op 7 juni a.s. LDD heeft wat aan populariteit ingeboet, toen bleek dat Jean-Marie Dedecker bij voorkeur politiek bedrijft die er op gericht is om politiekers in te maken, door ze te discrediteren, heimelijk door ingehuurde speurneuzen te laten schaduwen, terende op de scandalitis zoals wijlen Leon Degrelle (REX) ook groot is geworden. Die flater van LDD doet me onwillekeurig denken aan de archieven van Reinhard Heydrich, chef van de Gestapo, of de Stasi in het voormalige Oost-Duitsland…
En hoe reageren onze politieke partijen? Grijs, grijzer, grijst. Slaapverwekkende populistische onzin verkopen. Hun kiezers behandelen zij schaamteloos als ongeletterde kleuters met een IQ van minder dan 50, zelfs een neanderthaler scoorde beter. Maar misschien hebben ze wel gelijk. Misschien zijn we wel kleuters gebleven, en verdienen we het niet om als volwassenen te worden behandeld.
Bij wijze van experiment heb ik heden ochtend de
stemtest van De Standaard ingevuld. Het resultaat ziet u
hier. Wat blijkt hieruit? De SPa staat bovenaan. Zeker niét [meer] mijn politieke keuze van het moment. Vlaams Belang en LDD bengelen hier onderaan. Niet te verwonderen. IK hoef dat soort volksverlakkerijen niet. Wat voor de rest wel overduidelijk wordt aangetoond in dit resultaat is dat ze allemaal zowat hetzelfde zeggen. De nuances zijn minimaal en volstrekt onbeduidend. Het lijkt wel afgesproken werk onder mekaar: “als jij dit zegt, zal ik dat zeggen.” Met het voorspelbare gevolg dat ze allemaal tegelijk aan de meet komen. Jammer dat ik niet op een Waalse of Brusselse partij kan stemmen. Daar worden slogans, programma’s en figuren nog flink bevochten. Corruptie en schandalen �* volonté maar, daar lééft politiek tenminste nog.
In feite is het de eerste keer in mijn leven (ik loop al sinds 1970 trouw naar de stembus) dat ik vlak voor verkiezingen nog altijd niet weet op welke partij of figuur ik moet stemmen. Vermits in België kiezen nog altijd een plicht is - ook nog zo’n anachronisme - en wordt voorgezeten door een monarch die zijn leidersplaats enkel te danken heeft aan zijn bloedlijn - zal ik toch stilaan een besluit moeten nemen. Na afloop van 7 juni zal ik hier mijn keuze bekend maken. Niks om naar uit te kijken dus, ik verontschuldig me reeds bij voorbaat voor mijn keuze van dat moment…
