Ons vredige menapische dorpje wordt toegedekt door de mantel van de nacht, bezaaid met flonkerende sterretjes en een halve maan, die er eigenlijk niet mag staan, maar dat zal de invloed van de moslims zijn denk ik (nad60, heb je dat gehoord? wij bezingen u al eeuwenlang)
Ann Van Elsenix was daarstraks nog de was aan het ophangen, ook stom daar verkopen ze tegenwoordig geïmporteerde Romeinen voor (woehahaha wat zal Silverback weer zweten bij deze wijze woorden);
onze druïde verslikt zich in zijn laatste paasei (maximum vijftig eten eerwaarde, we hadden u nog gewaarschuwd);
Alexandrina Coolenix spiegelt zich in het Zilvermeer en spreekt de magische woorden: "spiegeltje, spiegeltje in het meer, wie krijgt de meeste stemmen deze keer"? "Veel stemmen zijn voor u, o lieve maagd, maar één is er die nog vloert, het is de wijze MOLCO, stoer van lijf en leden, hij zal nog voor u het paleis betreden". "Oh jammer, jammer, ik ga bleiten aan de Nethe, zo kan ik misschien die gvdù�*'(mµùqùqùgvd MOLCO vergeten".
In het magische woud der Menapiërs gaan stoere krijgers naar de strozak (behalve Alexandrina, want die heeft afspraak met de schoonheidsfee).
Morgen gezond weer op, want ik moet het gras afrijden voor onze paalwoning, en het haar van Deugnix, mijn vliegende draak kammen.
|