Ik ben falikant tegen dit bijklussen, hoe vaak sturen ze hun kat niet? Zelfs op belangrijke vergaderingen is vaak een groot deel van de zitjes onbezet. Of ze nemen hun job ernstig op, of ze laten het aan iemand anders over die wel gedreven is. Dat is trouwens een stom nevenverschijnsel van die trend, er zitten er een hoop op de bank die hierdoor niet kunnen meespelen, egoistisch, niet?
Ik heb het hier vooral over parlementsleden die tegelijk nog eens burgemeester of schepen zijn, dat iemand nog ergens in de raad van bestuur zit of advocaat is kan ik nog hebben, op voorwaarde dat hun politieke mandaat ABSOLUTE voorrang krijgt. Maar zelfs dat is meestal neit het geval, waarom zijn die mensen eigenlijk in de politiek gegaan? Deze manier van werken riekt voor mij sterk naar geldraperij.
__________________
Tis nepis potentis negro te!
|