[Kallikles]

Geachte heer El Khadraoui,

Ik geef toe dat ik mij zorgen maak om het echte of vermeende verval van uw partij. Zoals Jean-Pierre van Rossem terecht zei: "Het is toch godgeklaagd dat een idioot als Dedecker meer zou halen dan de socialisten?"

Anderzijds: heeft de sp.a het ook niet een heel klein beetje aan zichzelf te danken? Heeft men de laatste jaren niet het eigen gedachtengoed, de eigen socialistische cultuur en de eigen geschiedenis verkwanseld? Heeft men de politieke inhoud niet steeds meer overboord gegooid ten voordele van de spindoctors?

Heeft men, met een reclameman aan het roer, niet steeds meer ingezoomd op de snoetjes en de politieke lichtgewichten, waardoor het algemene niveau verlaagde en de populisten vrij spel kregen?

Welke remedie ziet u hiervoor? Moet men niet opnieuw inzoomen op de bekwame bestuurders, op de degelijkheid en op de 'parlementaire werkpaarden', zoals Dirk van der Maelen en uzelf? Moet men de politieke lichtgewichten en mooipraters niet naar de showbizz verwijzen?

En tenslotte: moeten de socialisten niet opnieuw socialistisch worden? Is het niet hoogst merkwaardig dat uw partijvoorzitster in de Zevende Dag geschokt is als Jean-Pierre Van Rossem met originele ideeën die de neoliberale consensus doorbreken afkomt? Hoe kan men zich socialistisch noemen als men dan in neoliberale trant reageert met: neen, de staat mag niets doen, dat zou het vertrouwen van de economische agenten schaden?

Met vriendelijke groet,
Kallikles