[Distel]

Alvast heel hard bedankt voor uw antwoord, mr Van Der Straeten. Ik heb bijzonder veel respect voor het feit dat u op de valreep toch nog inging op mijn vraag, daar waar veel andere politici zich hier in een periode van meerdere dagen niet wensten te verbranden aan dit onderwerp.

Ik ben het volkomen met u eens dat een verbod op dergelijke zaken niets uithaalt (en overigens ook dat het weliswaar telkens om wansmakelijke zaken gaat). Ook bij negationisme is dit het geval. Ik stel mij immers de vragen:

1. Waar trek je de lijn? Wat met de slachtoffers van andere genocides? Waarom alleen genocides?
2. Wie mag die lijn trekken en op basis van wat gebeurt dit?
3. Wat zijn de aantoonbare gevolgen van het toelaten van pakweg negationisme? Als er slachtoffers van zijn, waar zijn die dan? Hoe is de geleden schade bepaald geweest?

Stel je voor, we zijn 100 jaar verder, je nakomelingen hebben nooit negationistische lectuur onder ogen gekregen (de verspreiding ervan is immers verboden). Hoe moeten zij zich dan een mening vormen over dit onderwerp? Moeten zij negationisme slecht vinden omdat de overheid zegt dat het slecht is? Een overheid die in uw plaats denkt en u moreel opvoedt, aan welk soort regimes denken we dan? En hoe kan de bevolking ervoor kiezen om de negationismewet af te voeren (een optie die in een echte democratie een evidentie is) als ze zich niet in de materie kunnen verdiepen?