[Pelgrim]

Euh, bedankt voor het antwoord, "Bart"

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

In feite stel je een puur hypothetische vraag, omdat de essentie van de europese unie in feite een kapitalistisch instrument vormt.

Wel ik zei dus al dat we het daar over eens waren en het is niet de bedoeling om daar dan ook over uit te wijden. Ik wil eens dieper ingaan op het alternatief.

-Als revolutionaire socialisten - én internationalisten zijn we zowiezo voor een sterkere samenwerking over de landsgrenzen heen. geloof het of niet, maar Lenin was Verhofstadt voor toen hij pleitte voor de Socialistische Verenigde Staten van Europa.

Federalisme is op zich maar een vaag begrip, het geeft geen enkel zicht op welk niveau de grootste beslissingsmacht zal hebben. 'subsidiarisme'trouwens ook niet. De vraag die we daarnaast kunnen stellen is over welke staten het dan wel gaat en welke eventuele andere tussenniveaus.

Volgens ons is er binnen het kapitalisme echter niet echt een perspectief om te komen tot een echte Verenigde Staten van europa, omdat het zwaartepunt op economisch vlak nog steeds bij de nationale burgerijen ligt - en deze door de onderlinge concurrentie wel zullen willen blijven behouden. (Behalve de Belgische burgerij dan, die door zijn zwakke positie reeds bijna volledig ge-europeaniseerd is)

Daar zijn we het, nogmaals, over eens, maar het gaat hier niet om de 'kapitalistische EU' maar om het alternatief. De vraag is of een niet-kapitalistische, niet-concurrerende maatschappij wel wil of behoefte heeft aan een overdreven centralisatie. Men kan ook gaan 'samenwerken'op zodanige manier dat een centrale regering alles beslist. Het is maar de vraag of dat wenselijk is.

-Het concept van van subsidiariteit is een goede regel. Wanneer een hogere bestuurseenheid een bepaalde bevoegdheid beter kan uitoefenen, is het beter dat die daar ook wordt uitgeoefend. Dat is een kwestie van efficientie, en eigenlijk niet ideologisch geladen. Als het voor kapitalisten efficienter is om milieunormen op europese schaal af te spreken, omdat vervuiling nu eenmaal geen grenzen kent, dan zal dat voor socialisten ook wel het geval zijn; bij wijze van spreken... Dus dat veel wetgeving op Europees vlak wordt gemaakt is op zich geen probleem, zolang die instituties maar democratisch werken.

het probleem met subsidiarisme is dat het veel te vaag is. In de praktijk betekent subsidiarisme eem strijd om de bevoegdheid tussen verschillende niveaus want elk niveau zal claimen het best geschikt te zijn een bevoegdheid op zich te nemen.

-Een andere zaak is de grootte van de EU. Wat hier vandaag natuurlijk onder het kapitalisme in speelt zijn de geopolitieke machtsverhoudingen binnen een imperialistisch wereldsysteem. Een grotere unie, betekent een minder hecht blok, maar minder bestuurbaarheid; daarom dat er vandaag zoveel discussie is over de grootte van de EU.
Ik vind dit zelf eigenlijk een non-issue. Als internationalistische socialisten pleiten wij voor een federatief wereldsysteem. België zou bijvoorbeeld een federatie kunnen zijn van Vlaanderen en Wallonië, Europa zou een federatie kunnen zijn van de landen op het Europees continent, en alle continenten vormen dan samen een socialistische wereldfederatie.

op papier klinkt dat mooi, maar wie zegt dat zo'n socialistisch wereldblok wel bestuurbaar zal zijn? Een staat van > 6 miljard mensen, dat gaat een gigantische bureaucratie worden. En een individuele stem weegt er helemaal niks.

Als socialisten erkennen we echter het zelfbeschikkingsrecht der volkeren; ik vind dat de bevolking zelf maar moet uitmaken bij welke federatie ze zouden behoren.

dat impliceert dat er in plaats van staten te doen verdwijnen, er veel gaan bijkomen. Er zijn namelijk meer afscheidingsbewegingen dan verenigingsbewegingen.

Hetzelfde geldt trouwens voor de Belgische kwestie: LSP neemt op zich geen standpunt in in de nationale kwestie. Wij pleiten daarentegen wel voor de eenheid van de arbeidersklasse over taalgrenzen heen in het verzet tegen het neoliberalisme - en we zijn tegen communautaire spelletjes die slechts tot doel hebben de arbeiders te verdelen - zoals de opsplitsing van de metaalcentrale van het ABVV.

zelfbeschikking en samenwerking kunnen hand in hand gaan, dat bewijzen de links-soevereinistische bewegingen in Spanje al jaren lang. Zelfs vakbonden steunen daar autonomiebewegingen en nu is er bvb het "iniciativa internacionalista".