In het algemeen kan men stellen dat ongeveer alle roesmiddelen ook schadelijk zijn voor de "anderen" - het verbod om "de andere" niet te schaden is de allereerste inperking van de persoonlijke vrijheid (of minstens die van de sterkere). In die zin is het voorstel van een wereldreligie of een punt van gemeenschappelijke moraal dat universeel is : gij zult uw naaste behandelen zoals gij zelf zou behandeld willen worden... in wezen een algemeen verbod...
De eerste poiging om dergelijk verbod "draagbaar" te maken is het beperken ervan tot de eigen groep (hoe ruimer men die groep ziet hoe minder "vrijheid" : een lid van neen concurrerende hoogilangroep, politieke partij, religie, etnische soort een blauw oog kloppen, verkrachten of vermoorden is niet erg maar blijf van nde leden van je eigen groep af..)
Idem dito voor druggebruik : laat dat vrij zijn.. behalve voor mijn eigen kinderen...
Vrijheid is een eigenaardig iets : men behoudt het door het te geven en verliest het door er onvoorwaardelijk aan vast te houden..
__________________
Tempo toleras
sed vero aperas
|