Een beetje moe van het riff en raff gesample van de pop heden ten dage. 2009 is vergeten voordat het zelfs maar begonnen is. De 'Wall of Sound' heeft een moord gepleegd. De jaren 80 kleven niet meer aan 't vinyl. De poezie blijft steken in een welgemeende 'fuck you very much, coz we hate what you do'.
Tijd om de 'puurheid' terug op te zoeken.
Een top 10 vol willekeur.
Op 10:
Vol humor. Sprekend en toch geen woord te veel. Fun !.
http://www.youtube.com/watch?v=uZM0EGBdHOw
Op 9:
Fernando Miyata. Daar is die gitaar nu voor gemaakt, se.
http://www.youtube.com/watch?v=6XSFb5LUWfw
Op 8:
Stefano Barone. Tracht dat maar ne keer te samplen.
http://www.youtube.com/watch?v=wDFP_MbvyGc
Op 7:
Grappig. Los. Onderhoudend. Puur.
http://www.youtube.com/watch?v=8cjbxbrlGDw
Op 6:
Antoine Dufour. Nu met 2 handen. En hij heeft maar even veel vingers als gij en ik.
http://www.youtube.com/watch?v=jysCH5kMews
Op 5:
Andy McKee. Sprakeloos.
http://www.youtube.com/watch?v=lSnWhsmlGec
Op 4:
Kelly Valleau. 't Gemak.
http://www.youtube.com/watch?v=gInwUzAOxj8
Op 3:
Erik Mongrain. Mijn oren zijn niet meer van mij.
http://www.youtube.com/watch?v=Bb9cidk0Bfs
Op 2:
Een kleine verrassing. Er zijn daar onvergetelijke akoestische versies van. Maar ik ben gebonden aan 't origineel.
http://www.youtube.com/watch?v=DI0-Tdeckyw
Op 1:
Ja dat geeft mij kriebels. Jake Shimabukuro.
http://www.youtube.com/watch?v=puSkP3uym5k
Groetjes.