Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp
de enigste mogelijkheid om deze crisis te bestrijden, is door een staatshervorming.
|
Deze crisis kan m.i. niet bestreden worden met de mentaliteit van het doorsnee Vlaams Parlementslid, en al helemaal niet met een CD&V'er als minister-president.
- Een voorbeeld: na al het geld dat KBC en Dexia al toegestopt gekregen hebben, is er nog steeds geen plan om die banken overeind te houden. We hadden met datzelfde geld die banken kunnen nationaliseren (en zo de toekomstige winsten kunnen veiligstellen), we hadden die banken kunnen uitverkopen zoals Fortis (indien die banken weinig of niets meer waard zouden zijn) of we hadden ze over de kop kunnen laten gaan. Ons Vlaams beleid blijft er echter eentje waarbij de schijnbaar bodemloze putten van KBC en Dexia mogen volgegooid worden met belastinggeld. Dit in tegenstelling tot het sociaal beleid dat in Vlaanderen ontbreekt. Fortis is gered (in die zin dat die bank ons niet al te veel zorgen oplevert), terwijl KBC en Dexia nog steeds geld kosten en zorgen opleveren... zonder enig vooruitzicht op winst natuurlijk.
- Een ander voorbeeld: het klimaatplan in Vlaanderen staat of valt met het binnen de perken houden van de CO2-uitstoot van het automobielverkeer. Zo'n reductie zou bovendien een geweldige gezondheidsvoordeel opleveren. Momenteel leven we in Vlaanderen gemiddeld drie jaar minder lang door de luchtvervuiling. Daarmee is Vlaanderen als geheel te vergelijken met steden als Parijs of Barcelona, of met zware industriële regio's in Polen. Onze Vlaamse regering blijft echter pogen Vlaanderen op de kaart te zetten als logistieke draaischijf in Europa, terwijl het de automobielsector steeds opnieuw weer de hand boven het hoofd houdt.
Dit zijn maar twee problemen die beter hadden kunnen aangepakt worden indien het Vlaamse beleid een degelijk beleid was. Een beleid dat bvb niet alleen gericht is op bedrijfswinsten en economische groei, maar ook de sociale en ecologische kost van groei in rekening brengt. De Vlaamse politici waren hier wel degelijk het probleem en niet het medicijn. Geen franstalige partijen (op de MR na misschien) heeft die beslissingen tezeer gedwarsboomd of gestuurd.
Wallonië kan zich met een parlement zoals het zich nu vormt beginnen voor te bereiden op het aanpakken van de serieuze problemen: economische crisis, klimaatbeleid, financiële crisis,... en hopelijk ook een autonomere koers op vlak van internationale politiek. Vlaanderen daarentegen schuift die partijen naar voor die ons in deze situatie gebracht hebben. Dat is alsof je wacht tot een brandstichter beseft dat hij zijn eigen brandjes moet blussen...