[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

Wel dan. Stel dat we als links en "progressief" diegenen beschouwen die zich akkoord verklaren met en blind vertrouwen in de loop van de geschiedenis sinds de nieuwe tijd en deze willen versnellen. Doorgaans gaat dit gepaard met een lineaire geschiedenisfilosofie die als telos een summum bonum vooropstelt, een aards paradijs van marktdemocratie (de liberale versie) of klassenloze maatschappij (de socialistische versie).

Dan zijn de rechtsen diegenen die dit vooruitgangsoptimisme met skepsis bejegenen, die de geschiedenis willen vertragen (conservatieven) of die zelfs willen teruggaan in de tijd (reactionairen).

Ik reken Flanel, en ook mezelf en anderen, tot een derde groep, die ik graag de toekomstfilosofen noem. Wij delen het vooruitgangsoptimisme van links niet, maar beseffen ook dat de strategie van rechts om de geschiedenis te vertragen of om te keren, tot mislukken gedoemd is en indien toch geprobeerd, tot catastrofes moet leiden.

Zoals Nietzsche zegt: "Es hilft nichts, man muss weiter, will sagen: weiter in die Décadence" (Er is niets aan te doen, men moet verder, d.w.z. verder in de Décadence.)

I.p.v. de geschiedenis te vertragen of om te keren, willen we een nieuw begin, een Neuanfang: een nieuw Rijk stichten, een nieuwe beschaving oprichten. We willen niet "zurück" maar "hinauf". We willen de pijl van ons verlangen weer richten naar de andere oever...

Klinkt niet heel onredelijk. Toch denk ik dat het meerendeel van het volk reeds zo denkt. De meeste mensen zijn niet links of rechts en delen al helemaal niet de utopische wereldvisies van links of rechts. Jammer dat u geen praktische invulling geeft aan wat u net zei (wat er beleidsmatig moet veranderen).