In Latijns Amerika is dat een belangrijk punt. Water staat als een basisrecht ingeschreven in de verschillende nieuwe grondwetten. De 'liberalen' zien dat niet zitten, maar ik denk dat als je 'alles' object maakt van de strijd van de mens tegen de mens je de mensenrechten schaadt. De vrijheid van de mens is belangrijker dan die van het kapitaal. Indien de vrijheid van kapitaal zich keert tegen de mens kan je niet anders dan 'spelregels' bedenken, liefst in consensus.
De 'veiligheid' die de mens voelt doordat hij zijn basisbehoeften gedekt weet heeft ook een positief effect op de samenleving. Het vermindert de criminaliteit en stimuleert de ondernemingsgeest, want men hoeft niet meer te strijden om te overleven, men kan die tijd nu beter gebruiken.
Ik had toevallig de Ecuatoriaanse grondwet van 2008 actief. Over water staat er het volgende in
Citaat:
|
Art. 12.- El derecho humano al agua es fundamental e irrenunciable. El agua constituye patrimonio nacional estratégico de uso público, inalienable, imprescriptible, inembargable y esencial para la vida.
|
Water is dus een publiek goed en een basis recht. een gelijkaardige redenering redenering wordt gemaakt mbt voedsel:
Citaat:
|
Art. 13.- Las personas y colectividades tienen derecho al acceso seguro y permanente a alimentos sanos, suficientes y nutritivos; preferentemente producidos a nivel local y en correspondencia con sus diversas identidades y tradiciones culturales. El Estado ecuatoriano promoverá la soberan�*a alimentaria.
|
Je hebt recht op gezond, voldoende, en voedzaam voedsel. De staat promoveert de voedselveiligheid.
De 'oorlog van het water' in Cochabamba is een interessante casestudie van hoe privaat waterbeheer in conflict komt met de rechten van de gemeenschap op water. Uiteindelijk is de 'private' onderneming het moeten afbollen. Nu wordt het water beheerd door de gemeenschap. Het is er goedkoper op geworden (die CEO's e.d. kosten veel, en dat geld verdween naar het buitenland).