Paulus’ brieven
Paulus’ brieven werden geschreven in het tijdsbestek van 20 tot 30 jaar na Jezus’ dood. Zij zijn waardevolle historische documenten, niet in de laatste plaats omdat ze geloofsuitingen bevatten die ongetwijfeld dateren uit de eerste decades jaren van de christengemeenschap.
Paulus werd een gelovige in Jezus binnen enkele jaren na Jezus’ kruisiging. Hij schrijft in zijn eerste brief aan de Korinthiërs: “Want vóór alle dingen heb ik u overgegeven, wat ik zelf ontvangen heb: Christus is gestorven voor onze zonden, naar de Schriften, en Hij is begraven en op de derde dag opgewekt, naar de Schriften, en Hij is verschenen aan Céfas, daarna aan de twaalf.” Dit maakt duidelijk dat het geloof in de dood van Jezus er was vanaf het begin van het christendom.
De vier evangeliën
De vier evangeliën werden geschreven in de periode 20-60 na Jezus’ dood, binnen levende herinneringen aan de gebeurtenissen die zij beschrijven.
De gebeurtenissen die de evangeliën beschrijven vonden voor het grootste deel in het volle licht van publiek toezicht plaats. Jezus’ onderwijs werd gevolgd door grote scharen mensen. Er waren erg veel getuigen van de gebeurtenissen van zijn leven. Zijn dood was een publieke executie.
Handgeschreven bewijs voor de bijbel en zijn overlevering
Het handgeschreven bewijs voor de Griekse geschriften is overweldigend, veel groter dan voor alle andere oudheidkundige teksten. Meer dan 20.000 manuscripten getuigen van hen. Hoewel er kopieerfouten zijn, die verwacht kunnen worden van de handen van de overschrijvers, zijn deze allemaal relatief klein en de basis integriteit van het overschrijfproces wordt rijkelijk ondersteund.
Verder, toen de Westerse christenen de Hebreeuwse geschriften bestudeerden tijdens de Renaissance, vonden zij dat zij opvallend dicht aansloten bij hun Griekse en Latijnse vertalingen die over een periode van duizend jaar keer op keer vertaald waren. Er waren overschrijffouten, en enkele kleine veranderingen, maar geen significante domme verzinselen die het verhaal van Jezus’s dood doen verzinnen.
Evenzo, toen de Dode Zee Rollen werden ontdekt, bevatten zij Hebreeuwse bijbelse boekrollen daterend van voor de tijd van Jezus. Deze komen ook erg overeen met de oudste Hebreeuwse Masoretische manuscripten van meer dan duizend jaar later. Opnieuw, geen verzinselen, maar bewijs van het opvallend getrouw kopiëren.
Conclusie: Jezus van Nazareth is een historisch figuur
Natuurlijk zijn er gebeurtenissen opgeschreven in verband met Jezus’ leven die niet-christenen niet willen aanvaarden, zoals de wonderen, de maagdelijke geboorte, en de opstanding. Echter, wat zonder twijfel is, is dat de Yeshua (‘Jezus’) van Nazareth een historisch figuur was. Die leefde, een menigte volgelingen aan zich bond, en door de Romeinse autoriteiten door kruisiging geëxecuteerd werd, waarna zijn volgelingen zich zeer snel verspreiden. Zowel seculiere als christelijke bronnen van die tijd zijn het hierover eens.
De primaire bronnen voor de geschiedenis van Jezus’ publieke leven zijn de evangeliën. Deze werden relatief kort na zijn dood geschreven. Binnen levende herinnering . En we hebben de indicatie dat deze bronnen als betrouwbaar in de eerste christelijke gemeenschap aanvaard werden, tijdens een periode waarin eerste- en tweedehands getuigen van Jezus’ leven nog beschikbaar waren.
We concluderen dat elke verklaring over ‘Isa (Jezus) in de koran, zes eeuwen na Jezus’ dood gemaakt, tegenover het historische bewijs van deze bronnen uit de eerste eeuw beoordeeld moet worden, en niet andersom.
--------------------------------------------------------------------------------
De auteur van dit artikel is een Anglicaanse dominee van ST. Hilary’s Anglicaanse kerk Kew. Hij is ook een senior medewerker van de Faculteit Taalkunde en Toegepaste taalkunde aan de Universiteit van Melbourne, met de titel professor, en was vroeger het hoofd van die faculteit. Hij heeft enkele boeken over de taal en de cultuur van de Atjehnesen, een islamitische stam in Indonesië, geschreven, en werd gekozen in de Australische Academie van Menswetenschappen in 1992 voor zijn onderzoekswerk. Hij diende als een lid van het bestuur van deze Academie voor één periode in de jaren negentig.
=====================================
Zie ook:
THE ORIGINAL SOURCES OF THE QUR'AN