[roger verhiest]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Omdat de sociaal-democratie nooit een oplossing ten gronde kan brengen. In eerste instantie is de sociaal-democratie gegroeid vanuit de overtuiging dat je het kapitalisme niet alleen moest bestrijden door de gewapende revolutie maar dat je tegelijkertijd kon ambiëren om de spelregels van de burgerlijke democratie te gebruiken en uitbreiden zodat het proletariaat op vreedzame wijze de macht kon verwerven om haar belangen te dienen en de samenleving omvormen tot een socialistische samenleving.
Die optie heeft de sociaal-democratie al lang niet meer. Ze willen geen socialistische samenleving met gemeenschappelijk bezit van productiemiddelen, ze doen net het tegenover gestelde: privatiseren van die weinige diensten die nog publiek zijn.

Het idee dat je door het afvijlen van de scherpe kantjes van het kapitalisme en de vrije markt aan regels te onderwerpen fundamenteel kan bijdragen aan een rechtvaardige samenleving heeft zijn failliet al bewezen.
Ik verwijs hierbij graag naar een verkiezingsslogan van de SP onder Tobback enkele jaren geleden: "eerlijker verdelen". Die slogan zegt eigenlijk alles: want iets is eerlijk of het is oneerlijk. 'Eerlijker' betekent niets anders dan 'minder oneerlijk'. En eigenlijk vinden sociaal-democraten dat een goed idee: de samenleving minder oneerlijk maken. Maar ze blijft nog altijd oneerlijk natuurlijk.
Aan de kern van de zaak wordt niet geraakt: loonarbeid bijvoorbeeld, privaat bezit van productiemiddelen, ...

Bovendien heeft het kapitalisme een aantal inherente wetten die je niet zomaar kan afscherpen of minder relevant maken. Winstmaximalisatie is de drijfveer van het kapitalisme. Als je dat afremt, rem je het kapitalisme af en maak je het dus minder efficiënt. Dat is een slecht idee. Als je opteert voor het kapitalisme, maak dat dan zo efficiënt en scherp mogelijk. Als het niet in je belang is, schaf het dan af en hanteer een ander systeem.

Sociaal-democraten hebben zich ook vastgereden door hun 'volksverheffing'. Ze hebben in zeer hoge mate bijgedragen aan de emancipatie van de arbeidersklasse die zo op die manier mee verburgerlijkt heeft. Zodra die arbeidersklasse verburgerlijkt is, keert ze de sociaal-democratie (terecht) de rug toe. Tot die sociaal-democratie zelf verburgerlijkt en zich richt tot de loftsocialisten. Waardoor ze zichzelf nog veel meer overbodig maakt.

Ik denk dat we dat vaststellen in heel Europa. Vraag is wie in het gat van de sociaal-democraten springt. Zijn dat de rechts-populistische partijen en bewegingen, zelfs de fascisten, de nationalisten (en maken we dus dezelfde fouten als in de jaren '30) of wordt het de radicale linkerzijde die zich na de val van de muur heeft afgezet tegen de concepten van de verovering van de staatsmacht, het stalinisme en zich richt op een modern, radicaal antikapitalisme en dat weet te communiceren zoals Die Linke, NPA, SP, en Front de Gauche blijkbaar wel kunnen.

"Een ander systeem" : indien dat zich bazeert op "nationalisme" denk ik dat we alle redenen hebben om er schrik van te hebben...