Als ik het voor het zeggen had in Israel dan zou ik doen zoals destijds Mosje Dajan voor ogen stond bij de verovering van de Westbank in 1967.
Dajan vond toen dat Israel beter was opgerukt tot aan de kam die uitziet over de Jordaanvallei. Beter was dus geweest de grens op de waterscheiding te leggen tussen het bekken van de Jordaan en de naar de Middellandse Zee afwaterende bekkens.
Daaraan gekoppeld zou een communistisch geïnspireerde volksverhuizing en annex uitkopen van de Palestijnen gezorgd hebben voor cultureel en geografisch homogene entiteiten die elk veilige grenzen zouden hebben en door stabiliteit in de regio levensvatbaar zouden zijn.
Het Israel van vandaag is een multi-cultureel onding met onwaarschijnlijke grenzen en een hoofdstad die in twee gedeeld is.
Nog stof genoeg voor vele Abou Jahjah's om nog jaren door te gaan met opkomen voor de arme verdrukte Palestijnen en voor evenveel Sharons om ongenadig terug te slaan na de zoveelste Palestijnse terreuraanslag.
