|
Parlementslid
Geregistreerd: 5 april 2003
Locatie: Erewhon
Berichten: 1.744
|
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Brabo
't Meest beschamende antwoord is op mij van toepassing. [size=2](Antwoord nr. 1 -n dus.)[/size]
Vraag komt zodadelijk.
|
Empirische expertise of louter theoretische   |
We weten al lang dat er ergens een wormhole zit die middeleeuwers rechtstreeks naar dit forum stuurt. Eén van deze hoogst respectabele personen met ietwat reactionaire ideeën postte hier het volgende:
Citaat:
En lees even wat de Academie voor Integratieve Psychologie van Gent over homofilie schrijft (men heeft dan nog niet over de praktizerende homofilie, d.i. homoseksualiteit):
Citaat:
Quote:
1. HOMOFILIE
BEPALING
Homofilie (homo- = hetzelfde, filie = vriendschap) is het onvermogen om een seksuele relatie op te bouwen, tenzij met iemand van hetzelfde geslacht.
Met homofilie bedoelt men doorgaans mannelijke homofilie; bioj vrouwen spreekt men ook van lesbisch.
OPMERKING
Anders dan in homofiele kringen zelf, wordt homofilie in psychiatrie als een abnormaliteit beschouwd, omdat
1/ deze personen niet in staat zijn om op de "gebruikelijke" manier seksuele contact te leggen, tenzij een minderheid ("biseksuelen", vnl. bij vrouwen) die striktgenomen niet abnormaal zijn.
2/ omdat homofielen bijna steeds matig tot sterk gestoorde persoonlijkheden zijn, en men duidelijk de neurotische redenen herkent die hen tot een homofiel partnerkeus geleid hebben.
3/ omdat homofiele relaties bijna nooit van lange duur zijn, en tal van conflicten vertonen.
4/ vooral het fundamenteel psychologisch bezwaar, dat een partner die in een analoge levenssituatie zit, veel sneller als concurrent wordt beleefd, en uiteindelijk niet in staat is de superioriteit van zijn partner te aanvaarden zonder zichzelf psychisch geweld aan te doen, wat tussen heterofielen veel minder het geval is.
5/ omdat homofielen, die zich laten behandelen, (voor hun homofiele tendenzen, doch vooral voor de onderliggende psychologische stoornissen) zich achteraf meestal veel beter voelen. Desondanks is de motivatie voor behandeling zeldzaam, en ook moeilijk, omdat er vaak al jarenlang een socioprofessionele situatie om gebouwd is.
ONTSTAAN
Homofilie ontstaat bijna steeds bij neurotische persoonlijkheden, soms bij psychopate. Soms komen er ook "normale" persoonlijkheden mee in contact komen, bv. jongeren via pedofilie
Bij vrouwen is de aanleiding tot lesbisme bij de oudere vrouw vaak een psychisch onvermogen om haar rol als vrouw t.o.v. de man te vervullen. Ook gebrek aan tederheid van hun mannelijke partner brengt hen soms, biseksueel, tot compensatie bij een andere vrouw.
Zowel bij man als vrouw is de jongere partner seksueel meestal veel minder actief dan de oudere, omdat de psychologische factoren (zich beschermd voelen, een compensatie voor hun eigen gebrek aan durf en stabiliteit) belangrijker zijn.
Voor de door homofielen steeds herhaalde bewering, dat er biologische factoren aan de grondslag van hun keuze liggen (hormonaal, chromosomiaal) is nog nooit enig bewijs gevonden, wat de psychische factoren bevestigt, en de theorie van de "normale biologische variant" onbewezen laat.
KENMERKEN
Homofiele relaties vallen op door hun grote onstabiliteit, hun promiscuiteit (veel oppervlakkig contact met talrijke partners), hun hogere agressiviteit, en in het algemeen hun relationele onrijpheid.
In verband met de andere persoonlijkheidsstoornissen speelt de homofilie zich vaak af in marginale kringen, met alle complicaties vandien (toxicomanie, misdadigheid, professionele onstabiliteit, AIDS).
Bij ouderwordende homofielen (vanaf ong. 45 j) is er een toenemende angst om alleen te vallen, vermits iedereen naar jongeren uitkijkt, zodat een oudere persoon praktisch geen aantrok meer heeft, tenzij hij financieel veel te bieden heeft.
BEHANDELING
a. Voor de seksuele problemen
Hoewel de gedragstherapeutische behandeling bestaat (af- en aanlerende conditionering via dia's die progressief van het huidige partnertype naar het gewenste evolueren, terwijl de kandidaat zichzelf in de verbeelding of met behulp van aversieprikkels of masturbatie straft of beloont), en goed werkt, wordt ze maar zelden toegepast, omdat de psychologische afkeer voor het andere geslacht eigenlijk veel sterker is dan de seksuele, en er weinig ziekte-inzicht hieromtrent bestaat.
Weinigen zijn dan ook gemotiveerd voor behandeling, hetgeen door de subcultuur der homofielen sterk in de hand wordt gewerkt.
b. Homofielen die consulteren zoeken meestal hulp voor de klassieke problemen van depressiviteit, relatiestoornissen, (angst voor) eenzaamheid, verslaving, professionele onaangepastheid. De behandeling hiervoor is uiteraard niet anders dan voor heterofielen, en staat maar zeer onrechtstreeks in verband met de homofilie, hoewel beide een gemeenschappelijke basis hebben: de neurotische persoonlijkheid
|
|
Wie? |