Imho heeft MJ potentieel om de grootste van allemaal te worden, maar de geschiedenis zal oordelen...
MJ was zwart (vooral in het begin
— sorry voor de flauwe grap) maar is er wel in geslaagd als eerste zwarte artiest een clip op MTV te krijgen. Hij was een idool en voorbeeld voor vele zwarten, bijna een mix tussen een popster en M.L. King. OK, hij heeft natuurlijk op dat vlak niet hetzelfde gedaan, maar ik kan me voorstellen dat hij voor velen een baken van hoop geweest is, en vooral iemand die zich ostentatief ver verwijderde van de traditionele patronen. Zelfs nu zie ik nog extreem moraliserende "blacksploitation"-sitcoms die stereotiepen alleen maar bevestigen, maar MJ... hij hield gewoon van iedereen: kleur was voor hem geen issue. Or was it? Hij heeft toch aan zijn eigen kleur zitten sleutelen; maar misschien was zijn gedrag naar anderen toe een uiting van een onuitgesproken verlangen naar een andere manier: dat hij niet had hòeven aan zichzelf te sleutelen maar het (in zijn opinie) niet kon vermijden. Wat hij echt dacht, zullen we nooit weten...
Een ander voorbeeld is het feit dat zijn gedrag niet te rijmen is met traditionele seksepatronen: hij was 2x getrouwd en had kinderen, maar hij maakte er zelf geen geheim van dat hij wel een bijzondere band had met bepaalde jongens, hoewel hij nooit seksuele betrekkingen heeft toegegeven en die ook nooit bewezen zijn.
Een excentrieke persoonlijkheid gekoppeld aan een muzikaal genie, geen wonder dat hij harten aanspreekt. Zowel Elvis als John Lennon hebben volgens mij ook karaktertrekken in die zin gemeenschappelijk, maar bij MJ waren die toch uitzonderlijk sterk aanwezig zou ik zeggen.
Een soort van Mozart tussen de andere, minder gevierde componisten van zijn tijd.