Ik denk dat mijn drugsgeschiedenis nogal gelijkaardig is aan die van 420 (behalve dan dat planten sterven als ik ernaar kijk), dus ik weet enigszins waarover ik praat. Vroeger was ik ook voor een algemene legalisering van de productie, handel en het gebruik van alle drugs. Ik moet toegeven dat ik daar eigenlijk niet langer achter sta.
Reden een: het openen van coffeeshops (zoals artisjok dat graag zou willen) is een onrealistisch voorstel in de huidige Europese context. De Fransen zullen lachen. Terwijl in Nederland de coffeeshops dreigen te verdwijnen, zouden er hier moeten bijkomen? Trouwens Artisjok, hoe ga je die shops bevoorraden? Twee mogelijkheden: ofwel blijf je met een illegale aanvoer zitten en alle criminaliteit die daarbij komt kijken (de huidige situatie in Nederland dus), ofwel moet de overheid zelf middelen produceren die quasi overal op de planeet illegaal zijn. Proficiat, België is nu een narcostaat.
Reden twee: iedereen heeft het hier steeds over 'hoe gemakkelijk je niet aan drugs kan geraken'. Welnu, als je een drug legaliseert, wordt dat alleen maar gemakkelijker. Is iemand hier de afgelopen 10 jaar al een in Roosendaal geweest? Ik begrijp best dat men daar de shops heeft gesloten. Ook de zgn. vermenging van de markt voor softdrugs en harddrugs in het huidige systeem wordt schromelijk overdreven. Het legaliseren van de drugmarkt lost dat probleem trouwens helemaal niet op.
Drie: Blijkbaar is legalisering nodig om je kinderen juiste informatie te verstrekken. Ik begrijp die kronkel niet zo goed. Je kan ook gewoon een boek lezen, hoor. Je kan je kinderen ook vertellen dat cannabis niet het eind van de wereld is. Ik merk daarbij ook op dat de voorraad ouders die liever 'vrienden' van hun kinderen zijn, nog niet uitgeput is. Ik mocht als minderjarige thuis niet drinken, niet roken, niet blowen, niet zat thuiskomen. Mijn ouders gaven daarbij het goede voorbeeld. Het heeft me niet verhinderd al die zaken toch te doen, maar ik moest minstens zorgen dat ik toonbaar was als ik thuiskwam. Bij mijn vrienden met de 'coole' ouders (ik was daar toen echt jaloers op) liepen de zaken veel vroeger en veel vaker zwaar uit de hand: hele avonden apathisch jointen liggen smoren in de zetel, algemeen niks doen, geen interesses. Ouders die zelf blowen in het bijzijn van hun kinderen zijn marginalen. Kinderen moeten niet met drugs geconfronteerd worden en al helemaal niet met hun druggebruikende ouders.
Vier: ik zie het probleem van de huidige situatie niet. Je moet in België toch al echt je best doen om door de flikken te worden lastiggevallen voor druggebruik/bezit. Dan nog veroordeeld worden heb ik nog nooit meegemaakt (en ik ken veel mensen die veel drugs gebruiken/gebruikt hebben). Als het gaat om cannabis, stap dan in de auto en rij naar Nederland. Opnieuw, nog nooit iemand gekend die daarvoor veroordeeld is (zelfs na een positieve controle). De huidige wetgeving is gewoon een van de vele stok-achter-de-deurwetten die ons landje rijk is. Op het vlak van drugs is België een paradijs als je naar andere landen kijkt: laks overheidsbeleid, groot en divers aanbod (en dus lage prijzen) en - zeker in de steden - een bijzonder grote tolerantie.
|