Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Ernst Niessen
Rotterdammer, ik vermoedde al een zekere mate van ironie. "Dat meent hij toch niet echt", dacht ik, tegen de achtergrond van het wereldvreemde idee van de Angelsaksische unie, vandaar mijn quasi-opgewekte stijl in de eerste alinea.
Wat uw posting nu betreft, ben ik het met volledig met u eens. Er zijn zeker verschillen in de mentaliteit - soms ook weer opvallende overeenkomsten - maar wat het taalcontinuum betreft, is het inderdaad zo dat het Nederlands en het Duits een bepaalde mate van verwantschap hebben als loten van de West-Germaanse taalfamilie, die het Engels en het Fries duidelijk niet hebben. De overeenkomst is zo groot dat Engelssprekenden (on)bewust het hardnekkige misverstand is stand houden van de bedrieglijke overeenkomst tussen Dutch en Deutsch.
Ik kom met mijn vrouw graag en vaak in Duitsland. Kleve en Oberhausen (winkelcentrum Centro) zijn bij ons erg populair. Wij genieten van de Duitse 'Gemüdlichkeit' en van de gastvrijheid in winkels, 'konditorei' en binnensteden.
|
Sterker nog, het Nederlands en het Duits hebben niet alleen een bepaalde verwantschap, maar zijn gewoon twee varianten van dezelfde Duitse, Duutse, Dietsche, Deutsche en Deitsche cultuur. Kleve en Wachtendonk hebben een sterke Nederlandse inslag, want Nederfrankische gebieden, waar vroeger een taal gesproken werd, dat ernstig aan dat van het Gelders, gesproken in Nijmegen, doet denken (geen Du, wel ghi of ghij). Wist je dat het Duits in deze gebieden pas in de loop van de negentiende eeuw werd ingevoerd, eigenlijk door de Pruisen, die dat gebied veroverd hadden? Dat geldt overigens ook voor Oost-Friesland, waar tot ver in de negentiende eeuw het Nederlands ambtelijke en vooral kerkelijke taal was.
Overigens, pas in die negentiende eeuw noemen Nederlanders zich consequent Nederlands en niet meer nederduits (nederduytsche taele, nederduytsch gereformeerde kerk), zoals dat in voorgaande eeuwen nog het geval was. Nederlands hebben Duitsland als staatkundige nabuur nodig om werkelijk Nederlanders te kunnen zijn
