Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles
Ok, Alice, dit is een genuanceerd verslag van je ervaringen. Dank hiervoor.
In een traditionalistisch matrimoniaal kader worden huwelijken inderdaad op een heel andere basis gesloten, o.b.v. gemeenschappelijke waarden, familiale allianties, ... Dat botst natuurlijk met een maatschappij die op instant satisfaction is gebaseerd.
De combinatie van beide modellen leidt uiteraard tot distorties. Daarom zegt Nietzsche ook dat de moderne mens fysiologisch vals is: de moderne ziel zucht ja en neen tegelijkertijd. Men wil het huwelijk, maar men wil geen engagement meer opnemen...
|
Blij dat u het ermee eens is dat mensen dus een gemeenschappelijke doelstelling hebben, langdurige relaties bekrachtigen met een statuut wat kracht van wet heeft.
Maar natuurlijk zijn er ook verschillen, een Islamitisch huwelijk wordt bekrachtigd door een imam of mullah, hier is de burgelijke stand de instantie die een verbintenis op duurzame banden tussen man en vrouw bekrachtigd.
Binnen Islamitische huwelijken zijn voor mij als Westerse vrouw, wiens huwelijk niet noodzakelijk bekrachtigd wordt door een geestelijke, toch wel grote ongelijkheden tussen moslima's en moslims. Dat lijkt me ook logisch, uiteraard is een huwelijk wat gewettigd wordt door geestelijken gebaseerd op andere rolpatronen voor man en vrouw dan burgelijke huwelijken.
Dat beinvloed ook opvoeding, waarin je wordt klaargestoomd om aan die rolpatronen te voldoen.
Gearrangeerde huwelijken worden minder noodzakelijk onder bevolking naarmate de toegang tot welvaart stijgt voor mannen en vrouwen. Dat verklaart waarom voor het bestaan van goed uitgebouwde sociale zekerheid ook hier ouders zich bemoeiden met partnerkeuze van kroost, een neiging die steeg naarmate men hoger op de sociale ladder stond, lees meer bezit had.
Maar zeker al twee tot drie generaties bemoeit de overgrote meerderheid zich niet met de partnerkeuze van hun kinderen, die vrij een keuze maken.
Partnerkeuze is dus geen collectieve maar individuele beslissing geworden, omdat basisbehoeften hoe dan ook gedekt zijn kunnen mensen makkelijker scheiden.Zelf en woning vinden, inwonen bij ouders doet haast niemand meer, en vooral; rolpatronen zijn de individuele verantwoordelijkheid van het individu.Vooral moslims die uit meer afgelegen gebieden komen, dorpen met vaka nog maar pas stromend water, waar de verharde weg werd aangelegd met geld van in Europa levende moslims, zijn uiteraard aangestrokken door dit paradijs; Want dat zijn we, nergens ter wereld is een zo goede sociale zekerheid van in West Europese vlanden. Maar hun denken en handelen blijft bepaald door hun culturele en levensbeschouwelijke achtergrond. Van landen waar religie het leven van mensen bepaald. En dus normen en waarden die per generatie meegegeven wordt. Dat botst met deze samenleving. Maar de mate waarin die botsting gebeurt kunnen ook moslims zelf bepalen. Waarom oeten Vlamingen zich bekeren voor ze met de berberprinses van hun dromen kunnen trouwen?Omdat zij enkel mag trouwen met wie moslim is? Omdat opvoeding de verantwoordelijkheid van mannen is? Dat klopt niet met de maatschappelijke visie, opvoeding is gedeelde verantwoordelijkheid ven beide ouders. Welk belang heeft iemands geloof binnen een huwelijk? Blijkbaar hele veel anders zouden er gene voorwaarden zijn om tot ene huwelijk over te mogen gaan. Islam bepaald in het leven van moslims net zoals in thuislanden de totale sociale ordening,en daarvan maken niet moslims in principe gene deel van uit; omdat het ongleovigen zijn. Maar opnieuw, in omgaan met die regels zit flexibiliteit die moslims zelf bepalen. Mocht de sociale controle, het geroddel, allianties, clans en subgroepen niet zo tijdrovend zijn, konden moslims misschien eens nadenken , hoe met deze samenleving om te gaan?
Laat (zoals nu al een minderheid onder moslims doet) je kinderen zelf hun partner kiezen.Geef ze de mogelijkheid verliefd te worden, iemand graag te zien voor ze een levenslange verbintenis aangaan waaruit een volgend nageslacht onstaat. Accepteer huwelijken onder jonge moslims die beide geboren zijn in Vlaanderen, dat geeft meer kans van slagen. Besteed aandacht aan seksuele ontwikkeling van kinderen, te zien aan gedrag van ong. twaalfjarigen; broodnodig!
Ik ben het dus totala niet met u eens. Het Westen is echt wel meer dan consumptie, waar moslims trouwens zelf graag aan deel nemen, getuige hun talrijke aanwezigheid vanmorgne in shopping Antwerpen! Een huwelijk tussen Vlamingen berust in ieder geval op vrije keuze, over het aangaan of afbreken van een levenslange verbintenis.Maar blij dat u het eens bent dat dit dus botst, en zorgt voor mensen die door die botsing in twee werelden leven.
De moderne ziel zucht helemaal niet maar kiest vrij, wat niet betekent dat die keuze niet verkeerd kan aflopen.U bent een doemdenker over huwelijken, ik niet!
Mensen nemen nog wel engagement op; maar Vlamingen verdelen engagement, tussen werk en ambitie, vrije tijdsbesteding, vrienden, gezin en familie. Het engagement is dus niet automatisch, familie, gezin en inkomen.En vrije tijd doorbrengen wordt niet gehinderd door regels zoals gescheiden omgang van mannen of vrouwen. Mijn inzien mogen moslims niet verwachten dat deze samenleving zich aan regels die door geloof worden opgelegd gaat houden. De oefening is omgekeerd, moslims moeten zich bezinnen hoe zij balans vinden tussen geloof en samenleving. Het is dus in hun belang grondig deze samenleving te kennen, en daarbij hoort de visie dat het verschil tussen gearrangeerde en gedwongen huwelijken bijvoorbeeld de mate van dwang is. Waarom zouden we die visie herzien, in wiens voordeel is dit? In ieder geval in het nadeel van de samenleving gezien het scholingsniveau. Die kwetsbaarheid leidt tot als groep grotere afhankelijkheid van allerlei sociale voorzieningen. Van mij mag dat best, als je moeite doet dit niet permanent te laten zijn die moeite zie ik soms helemaal niet.
Natuurlijk zijn ook sommige Vlamingen daar schuldig aan. Maar als groep werken ook meer Vlamingen denk ik, zeker onder vrouwen, hogere participatie aan de arbeidsmarkt dus. Dat leidt tot gemopper over moslims die ondertussen wel vanalles lijken te eisen, vrouwelijke dokters, gescheiden zwemmen, mogelijkheid om te bidden op het werk, hoofddoeken steeds en overal voor liefst iedereen, want anders ambeteren onze broers je wel, en durf niets zeggen want dan maak je mijn geloof zwart! Das pure horror, het maken van films leidt tot moord, cartoons tot rellen, tentoonstellingen worden verboden, betogingen ook, die nagatieve beeldvorming leidt tot meer agressie maar moslims lijken dit niet te willen zien!