En om te vermijden dat de pontificale stoel een tweede keer door een 'heilige moeder' zou worden bezet, werd het ritueel van de
'porfieren stoel' ingevoerd bij de volgende pausverkiezingen. De details zal ik u besparen. De kardinalen liepen plechtig achter de stoel en overtuigden zich, 'de visu et tacto', dat de nieuwe stadhouder voorzien was van het ontontbeerlijke mannelijke organen. Ze verklaarden plechtig:
'testiculos habet en bene pendentes'. Nadat allen hun belangrijk onderzoek hadden verricht, juichten alle kardinalen tenslotte:
'habet, habet, habet'. Wanneer de laatste kardinaal zijn belangrijk onderzoek
(*) had verricht, stond de zaak vast. Twee diakens die getuigen waren geweest van het hele onderzoek riepen geestdriftig:
'Habemus Papam!' En alle prelaten antwoordden dan in koor:
'Deo gratias'! Nu, na dit lange wachten in deze bizarre bedoening, zou iedere sterveling dit laatste wel geroepen hebben.
(*) Ook castraten werden uitgesloten van de pauselijke troon. Vandaar dat een stelregel duidelijk bepaalde:
'Testiculos qui non habet, Papa esse non potest'.
De porfieren stoel (Sella stercoraria) :
http://4.bp.blogspot.com/_BasOULl1Df...400/chair2.jpg