Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door system
Het hoofdstedelijk gebied heeft een tweetalig statuut. Dat is historisch zo gegroeid. Brussel was al in de tijd van Willem I erg verfranst. Dit gezegd zijnde, en gezien de federale staatsvorm, houdt de tweetaligheid voor elk ander gebied in België op. Elk gewest heeft een 'landtaal' (*). Het Duits is de officiële taal voor de Oostkantons. Het Frans voor Wallonië en het Nederlands voor Vlaanderen. Gaat men in Eupen wonen, dan moet men maar Duits leren. Gaat men in Wallonië wonen, moet men het Frans onder de knie krijgen. Komt men in Vlaanderen wonen, dan moet men zich het Nederlands eigen maken. En daarmee is alles gezegd.
|
Wat u vermeldt staat eigenlijk ook aangegeven in artikel 4 van de huidige versie van de Belgische Grondwet. De Franstaligen "vergeten" wel eens dat te lezen en kijken bij voorkeur naar artikel 30 dat het principe van de vrijheid van taal vooropstelt. Nu, T'serclaes had het wel niet over het hoofdstedelijk gebied (dus de 19 gemeenten) maar over de Rand. Hij poogt de onwil van de Franstaligen (tegenover het Nederlands) te verbloemen door te stellen dat ze de facto allemaal tweetalig zijn. Als dat zo is, dan is er geen enkele reden meer om de faciliteiten in de zes faciliteitengemeenten te laten voortbestaan. En verder is het een derde reden om BHV te splitsen en de electorale apartheid die diezelfde Franstaligen in 1962-63 van de domme Vlaamse toegeeflijkheid hebben afgedwongen, teniet te doen. De eerste reden is dat het Grondwettelijk Hof het als een ongrondwettelijke en discriminatoire toestand heeft omschreven. De tweede reden is dat in 1989 BHV werd opgesplitst onder twee Gewesten, door de creatie van "Bruxelles, région �* part entière". Dat had voor gevolg dat Franstalige Brusselse politici het privilege kregen om niet alleen in hún Gewest, maar ook nog eens in het Vlaamse Gewest (namelijk in Halle-Vilvoorde) stemmen te komen vissen. De derde reden is dus dat, als de Franstaligen uit de Rand inderdaad tweetalig zijn en ze tóch nog verder willen blijven stemmen op Franstalige Brusselse politici, het zoveelste bewijs wordt geleverd dat ze met de Nederlandstaligen uit Vlaams Brabant en de Nederlandstalige politici hoegenaamd niets willen te maken hebben. Anders gezegd, dat ze Vlaanderen en haar autoriteit de facto niet willen erkennen. Een verwerpelijke houding. Als ze daarin per se willen volharden, dan moeten ze maar terug verhuizen naar "Bruxelles".