Ik wou even jullie mening vragen over de volgende situatie die zich in Brussel voordoet :
Het Nederlandstalig onderwijs in Brussel is zo succesrijk dat franstaligen en andertaligen massaal ervoor kiezen. Ze hebben daar verschillende redenen voor : de slechte kwaliteit van het franstalig onderwijs, het toenemend geweld in dat franstalig net, het ondermaatse niveau of totale afwezigheid van Nederlandse taallessen, ...
Het gevolg daarvan is dat het Nederlandstalige scholen overspoeld worden door anderstaligen. Het aantal verschilt nogal van school tot school. Sommige scholen weten dat aantal te beperken tot 30%. Andere scholen tellen tot 95% anderstaligen. In de praktijk betekent dit op klasniveau dat 0, 1 of 2 leerlingen nog Nederlandstalig zijn.
Gevolgen zijn er op 2 niveaus :
1, de kwaliteit zakt zienderogen aangezien de meerderheid van de leerlingen een aantoonbare en dikwijls permanente taalachterstand heeft.
2, Nederlandstaligen (Vlamingen) hebben grote moeilijkheden om hun kinderen in te schrijven in het Nederlandstalig onderwijs. Het is dikwijls onmogelijk om te kiezen voor een school in de buurt, een school waarvan je goede dingen hoort, de school waar ook je andere kinderen naar school gaan.
Onze Vlaamse politici hebben de zaak nog erger gemaakt door de invoering van het Gelijke Onderwijskansen Decreet.
Waar vroeger de schooldirecties systematisch bij inschrijvingen voorrang gaven aan Nederlandstaligen, is dit nu illegaal geworden want iedereen heeft gelijke kansen gekregen (behalve onze kinderen).
Dank zij onze Vlaamse politici gaan onze kinderen hier nu naar verschillende scholen, tegen onze wil. Een van onze kinderen gaat naar een school waarvan de kwaliteit echt ondermaats is. De werking van de betreffende school is beschamend en de directie krijgt de schoo niet terug op de sporen. Daarom probeer ik om ons kind in een andere school te krijgen bij broer en zus maar dat lukt niet. De school is vol (met 95% franstaligen. In een normale wereld zou het perfect mogelijk moeten zijn om onze kinderen in dezelfde school te krijgen. Niet in Brussel.
Ondertussen maakt men reclame voor Wonen in Brussel. Niet voor niets toont men jonge koppels die lekker lang kunnen uitslapen in plaats van in de file te staan. De realiteit is anders als dat jong koppel kinderen krijgt en 's ochtends in de file moet staan om de kinderen naar 3 verschillende scholen te voeren. Of waar de moeder haar job moet opgeven omdat ze geen creche vinden voor de baby.
De politici zijn op de hoogte van deze problemen maar slagen er niet in om dit op te lossen.
|