Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Burry
Komt op één ding neer: de overheid en de staat dient zich aan de ambtenaren aan te passen. Dat was de wens van die Franstaligen.
Niet dat het in Brussel plots overvol liep van Franstaligen.
In een normale wereld schikt de ambtenaar zich naar z'n baas en niet de baas naar de ambtenaar.
Laat duidelijk zijn dat die ambtenaren waar naar verwezen wordt, die zijn die ten tijde van de Franse annexatie aangesteld zijn.Moest België Duits blijven omdat 'den Duits' hier een administratie aan het opzetten was?
|
Uw opmerking is zeer terecht. Maar dat was toch niet helemaal het geval voor Brussel. Mijn punt was eigenlijk dat de verfransing in Brussel al lang bezig was. Zelfs Van Maanen (die zeer tuk was op het gebruik van het Nederlands en die van het verplicht gebruik van het ‘Nederduits’ een principe-zaak maakte) beseft dit.
Zo lezen we bij A. de Jonghe (De taalpolitiek van Willem I, blz 29) het volgende:
"
Bij het onderzoek naar de toepassing van de taalbesluiten, komt Van Maanen tot het besluit dat te Brussel het gebruik van het Frans ‘bij oogluiking’ moet worden geduld. Brussel meent hij , moet inderdaad gerekend worden tot die plaatsen in Zuid-Nederland, “waar ten minste een groot gedeelte der bevolking de landtaal ( lees: Nederlands) niet kent”.
Dus, in die tijd reeds was Brussel goed op weg naar de tweetaligheid. Anders zou een persoon zoals Van Maanen het gebruik van het Frans niet toegestaan hebben. Ook niet
'bij oogluiking'.