VERANDERING VAN KLEDING GAAT MUSLIMHAAT NIET VERMINDEREN
Als men kijkt naar het lot van de Europese Joden die in de negentiende eeuw volledig geintegreerd waren, maar toch discriminatie ondervonden, lijkt het alsof verandering van kleding of wijze van aanbidding niet heeft geholpen. De haat tegen muslims lijkt erg op de haat tegen de joden en wij weten hoe dat allemaal eindigde in de periode 1933-1945. Gezien de vele overeenkomsten vraag ik mij af of moslims en zwarten in Europa een nieuwe holocaust wacht.
================================================== =========
Citaat:
Jodenhaat/antisemitisme: Joden als buitenstaanders
Traditioneel waren Joden anders dan de autochtone bevolking. Ze droegen andere kleding, kenden andere wetten (Tora) en spraken zelfs een andere taal (Hebreeuws, Jiddisch). Misschien dat Joden hierom gehaat werden. Hoewel er verschillen waren, blijkt echter dat antisemieten Joden na de Verlichting nog steeds haten. Zelfs als Joden geheel geïntegreerd zijn hebben antisemieten excuses om Joden te haten. Het maakt dus niet uit of Joden wel of niet geïntegreerd zijn.
Joden als buitenstaanders
Misschien worden Joden gehaat omdat ze gewoon anders zijn dan anderen. Een groep buitenstaanders. Traditioneel waren Joden anders dan de autochtone bevolking. Ze droegen andere kleding, kenden andere wetten (Tora) en spraken zelfs een andere taal (Hebreeuws, Jiddisch). Misschien dat Joden hierom gehaat werden.
Misschien waren de andere volken gewoon niet in staat om Joden te accepteren vanwege culturele verschillen. Dit gebeurde immers ook met de Chinezen in de beginjaren van Amerika en met de Fransen in Engeland. In het Engels wordt dit "the dislike of the unlike" genoemd.
Joden hebben zich in de loop van de geschiedenis vaak weinig contact gezocht met niet-Joden. Hun ethische, culturele en sociale systemen verschilden totaal van hun buren. Bovendien droomden de Joden altijd van de terugkeer naar Zion. Ze namen wel deel aan hun gastland en vochten er zelfs voor, maar hun harten waren gericht naar het Beloofde Land. Het is dus ontegenzeggelijk waar dat Joden buitenstaanders waren.
Maar als dat een reden is voor antisemitisme dan zou assimilatie de oplossing zijn. Het antisemitisme zou afnemen als Joden zouden integreren in hun gastlanden. Is dit wat dan ook gebeurde?
Buitenstaanders integreren
Joden zijn tot de 18de eeuw altijd buitenstaanders geweest. Toen kwam de Verlichting in Europa. De Verlichting gaf aan iedereen gelijke rechten ongeacht religie. Ook de Joden kregen rechten: aan de Joden als individu alles; aan de Joden als een natie niets.
Veel Joden gingen integreren. Ze gingen de lokale kleding dragen, scheerden hun baarden en gingen naar universiteiten en theaters. Ze gingen de landstaal spreken, namen de cultuur van hun buren aan. Ze trouwden met niet-Joden. Velen baden zelfs niet meer voor de terugkeer naar Zion. Ze werden Europeser dan de Europeaan zelf.
Maakte een 'Verlichte' maatschappij een eind aan antisemitisme?
Napoleon deed er alles aan om de Joden te laten integreren. Hij dwong ze zelfs hun loyaliteit te uiten voor Frankrijk. De Reform-Joden in Duitsland verklaarden dat 'Berlijn ons Jeruzalem is' en 'Duitsland ons vaderland.' Joden dachten geaccepteerd te worden, maar ze kwamen bedrogen uit.
Uit de Dreyfuss affaire kon opgemaakt worden dat Joden nog steeds valselijk beschuldigd konden worden en dat ze geen rechten hadden. En met de komst van Hitler kwam een eind aan de zogenaamde assimilatie. Joden werden meer gehaat dan ooit. Joden werden gehaat omdat ze hetzelfde wilden zijn als de lokale bevolking. Maar Joden konden niet hetzelfde zijn als Ariërs. Joden waren volgens hen minderwaardig.
Wat blijkt dus: Joden als buitenstaanders vormt geen reden voor Jodenhaat; het is slechts een excuus. Joden zullen altijd Joden blijven en dus geen deel uit mogen maken van de niet-Joodse gemeenschap, zo redeneren antisemieten.
Meer is te lezen in mijn special Waarom is er Jodenhaat?.
© 2009 Etsel, gepubliceerd in Sociaal Cultureel (Mens en Samenleving) op 14-05-2009, laatst gewijzigd op 14-05-2009.
|