Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Rr00ttt
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Dilbert
Verkiezingen gaan niets veranderen.
|
Dat hangt van twee dingen af. Hoe stérk het signaal van de kiezer is. Er zal bijna een absolute meerderheid voor het VB voor nodig zijn, maar if so kiest de pers waarschijnlijk eindelijk de kant van het volk en zal ze mee deze schande aanklagen.
Als dat gebeurt is het hek helemaal van de dam.
De kans lijkt je misschien klein, maar volgens mij is ze een stuk minder klein dan je denkt. Zeker in de provincie Antwerpen. De mensen hier zijn niet meer ontgoocheld, ze zijn WOEDEND. De reacties hier zijn imo bijna unaniem op straat. Ze worden alleen uit schrik en misplaatst respect voor een nepdemocratie nog niet geuit. Als de pers op de kar springt is het tenzij de walen voor een keertje eens inbinden, gedaan met België.
en daarmee heb ik het tweede al aangekaart: de pers. Spijtig genoeg zegt de pers iets anders dan wat de meerderheid denkt, waardoor de meerderheid het (nog) over zich heen laat gaan, niet beseffende dat zij de meerderheid is.
De pers weet maar al te goed wat de meerderheid is, in een krant als De Standaard hebben ze hun eigen kleine laatste verzet tegen de Politiek Correcte dictatuur nog niet opgegeven: de brievenbus.
De overgrote meerderheid van de reacties zijn uitermate negatief over wat er gebeurt. Als de pers de kant van hun lezers voluit kiest dan 'klagen zij aan'. Nu is het aan de laatste andere macht in het land buiten die van de stem van het volk om partij te kiezen voor wat uiteindelijk altijd de machtigste stem is. |
De fout in deze redenering zit hem in de veronderstelling dat het regime (hoofdzakelijk politici en pers) op dezelfde manier denkt als ons of de mensen op straat. Dat doen ze dus NIET. Ze denken alleen in termen van MACHT. De enige haalbare manier om dit te bestrijden is ook zo denken, en een overeenkomstige strategie ontwikkelen.
Die politici (zeker in Brussel en Wallonie) hebben er geen probleem mee dat mensen boos zijn. Ze mogen zich eens goed afreageren op 13 Juni, in een petitieken, en misschien zelfs in een paar betogingskes. Als ze daarna maar terug volgzaam zijn.
De pers is zo wereldvreemd, zo dom, of zo overtuigd van het eigen gelijk, dat ze zullen volharden in de boosheid. Remember, het gros loopt rond met ondergoed met de Cubaanse vlag op gestikt. Bracke, Desmet, Vandermeersch, die luisteren alleen naar zichzelf. Die gaan zich niet bekeren, anders hadden ze het allang gedaan.