Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax
Bron: http://www.nos.nl/nosjournaal/artike...bilitatie.html
Sommige dingen zijn voor mij echt onbegrijpelijk. Duitse soldaten die tijdens WO-II nog langer weigerden voor de nazi's te vechten worden nu pas gerehabiliteerd. Levenslang moesten de meeste overlevenden het onrecht van deserteur met zich meedragen terwijl ze in feite helden waren. |
Dit is helemaal niet onbegrijpelijk.
Het Duitse leger kende geen dienstplicht voor Duitsers en bestond enkel uit vrijwilligers.
Daarnaast kende het Duitse leger geen deserteurs zolang het won.
Zelfs terwijl dit leger werd ingemaakt op het westelijke front kende het daar weinig deserteurs.
De meeste deserteurs vond men aan het Oostfront en dan zelfs pas toen het Duitse leger daar grote verliezen begon te leiden.
Het waren dus mensen die niet tegen hun verlies konden en de tol van de overmoed van hun eigen krijgsmacht niet wilde betalen.
Daarnaast hebben deze deserteurs een grote schuld tegenover de Oost-Duitse bevolking op zich genomen.
Het is dus niet zo eenvoudig om hen in eer te herstellen, zij zijn immers ook schuldig aan het feit dat Rusland zover in Europa is kunnen binnen dringen en 50jaar heeft onderdrukt.
Ach ja, voor deze die denken dat ik niet weet wat oorlogen zijn.
Ik heb als militair en als burger in oorlogsgebieden verbleven en heb de kogels naast mij voelen inslagen in grond, bomen, muren, enz.
Heb mijn maaltijden genuttigd tussen de lijken.
Mensen zien sterven aan hun verwondingen.
Mensen hun laatste adem voelen uitblazen terwijl ik ze verzorgde.
Mensen zien vechten voor een korst brood.
Zelf honger geleden en geleefd van wat er te grijpen viel.