Hoopvolle berichten, de verwachting is dat nog meer mensen werkloos zullen worden. Deze werkloosheid is, in tegenstelling tot de thans nog heersende gedachte, een normale evolutie wanneer we een duurzame economie zich steeds verder zien ontwikkelen. De terugval van de economie is vanuit deze duurzaamheid geen recessie maar net de uiting van een progressief en kwalitatieve groei die ook het welzijn zal bevorderen. We spreken hier in essentie ‘slechts’ over de eliminatie van de overconsumptie die de perceptie van ‘terugval’ laat ontstaan. Wanneer echter deze mondiale evolutiestroom gekaderd wordt binnen een situationele of lokale context wordt het grotere en ruimere beeld nogal eens vertekend weergegeven, begrijpelijk. Het risico bestaat dat er gegrepen wordt naar een engere visie die op zich de spanning lokaal zal opdrijven, en dat met de nodige conflicten die daar traditioneel bijhoren.
De sleutel tot het mondiale succes ligt in de hervorming van ons monetaire systeem, een systeem dat z’n vruchten weliswaar heeft afgeworpen maar thans aan aanpassing onderhevig is. Wanneer we echter onze huidige problemen trachten op te lossen zonder dit fundamentele aspect aandacht te geven, zal een oplossing binnen hetzelfde paradigma ons vroeg of laat terug in een soortgelijke en penibele situatie brengen. Het is echter een kwestie van tijd, maar steeds meer zichtbaar, dat een mondiale visie zich zal ontkiemen. Deze hoopgevende evolutie kent echter geen precedent in de geschiedenis en zal solidariteit vergen, een menselijke eigenschap die we wel of niet wensen te exploreren. Deze keuze maakt ieder voor zich, de natuur zal ons hier een handje bij helpen door zich te uiten op manieren waardoor we hiertoe gedreven worden, willens nillens.
Een duurzame economie betekent echter niet dat we roetfilters in overdrive gaan produceren, dat zou overeenkomen met condooms om aids te bestrijden en vervolgens aids aanbidden als bewijs dat we de liefde gevonden hebben
|