Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Steve_M
Je moet daar toch mee oppassen, Garry, want wat zegt de digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren:
Smous
Let op: Spelling (deels) uit 1864: m. (-en), scheldnaam aan de joden gegeven; [figuurlijk] bedrieger, schacheraar; naam van [zeker, zekere] hondensoort.
~ACHTIG, [bijvoegelijk naamwoord] en [bijwoord] (-er, -st), bedriegelijk.
~EN, ow. [gelijkvloeiend] (ik smouste, heb gesmoast), bedriegen, schacheren; (ook) smous! roepen, schelden.
Hoewel ik zelf Antwerpenaar ben, heb ik het woord nog nooit in jouw context horen gebruiken. Tot zover deze korte historische uitstap  |
Awel, hier leren we nog iets. Een Smous is ofwel ne Jood , ofwel nen hond.
En nen hond van joden, wat is dat dan, ne smous-smous ?
