|
Oorspronkelijk geplaatst door Robrecht
Akkoord Knuppel.
Bij de eerst volgende gelegenheid zal ik het hem nog eens vragen of hij zo "twijfels" had, met iets wat hij toch wel achteraf zo hartstochtelijk verwierp.
Ik heb alvast mijn persoonlijk archief nog eens uitgediept.
Zo kwam ik op een intervieuw met Geert Bourgeois in Meervoud nr50 okt.1999.
De datum is belangrijk, omdat toen de VU nog bestond en net het startschot was gegeven voor de "Costa"(conferentie voor de staatshervorming), die de weg plaveide voor het "Lambermontakkoord"
Ik ga hier niet het hele intervieuw uittkikken, maar toch de teneur van het gesprek meegeven.
In dit artikel noemt Bourgeois de "Costa" een maat voor niets, letterlijk "luchtfietserij". Toch wel boekdelen sprekend, als u weet dat Van Krunkelsven ook in die "Costa" zat.
Dus zelfs de voorbereidingen van "Lambertmont" konden niet rekenen op goedkeuren van Bougeois, laat staan dat dit uiteindelijk akkoord hem nog zou doen twijfelen.
Gewoon maar een kleine illustratie hoor Knuppel. U niet aangevallen voelen, aub.
Ik wil hier zeker niet de advocaat van Bourgeois spelen, maar politieke statements zijn, naar mijn bescheiden mening, waardevoller.
Dat hij toch, eventueel, twijfelde om tegen het VU-bestuur in te gaan, door Lambermont af te schieten, kan ik uit menselijk standpunt enigzins begrijpen.
Deze houding van Bourgeois tov Lambermont, was zeker het einde van de VU. Hij wist dit ook.
Het is niet gemakkelijk om zo een keuze te maken, als u weet dat dit het einde is van een partij met zo een verleden en waar men in opgroeide.
Voorts vind ik het toch ook belangrijk om duidelijk te maken dat Geert Bourgeois, de N-VA niet is en de N-VA, Geert Bourgeois niet exclusief.
Tenslotte om terug te komen op het incidentje die u zo teleurstelde in Leuven.
Vergeef me Knuppel, maar zoiets kan mij niet weerhouden om een rechtvaardige zaak te blijven steunen.
Zeker niet, de soms blinde gedrevenheid, van de jeugd, waar u getuige van was in Leuven.
Inderdaad, is het niet altijd construktief om de confrontatie op te zoeken.
Het was dan ook een innig triest schouwspel.
Al stel ik mij de vraag of deze bagatel representatief is voor de Vlaamse beweging in zijn geheel.
De, niet partij-politieke, gelegenheden waar VB en N-VA sympathisanten elkaar onmoeten, monden niet automatisch uit in schelden of bedreigen, integendeel.
Het is aan die enkele N-VA heethoofden(er zijn er ook bij het VB), om zoals elke Flamingant weet, een verschil te maken tussen 2 strekkingen binnen het VB.
Op louter Vlaamse manifestaties ga ik er persoonlijk van uit dat de aanwezige VB-ers toch behoren tot de strekking waar de Vlaamse strijd bovenaan de agenda staat.
Dan spreek ik nog niet van het feit, hoe onproduktief het is om eventueel gelijkgestemden, ivm de Vlaamse eisen, te beschimpen van "fascisten".
Ik heb er dus dikke spijt van, dat ik daar niet was, die "academische"(?) dag in Leuven.
Voor wat het waard is, persoonlijk zal ik de kwestie ten berde brengen, bij de organiserende "Ronduit N-VA'ers".
Zoals steeds vriendelijke groeten, Robrecht.
|