Dewinter en Annemans ondermijnen gezag Bruno Valkeniers
Bronnen binnen het Vlaams Belang voorspellen het einde van het voorzitterschap van Bruno Valkeniers. Gerolf Annemans, de man die Valkeniers’ kandidatuur er destijds doordrukte, laat hem vallen en kiest voor het kamp-Dewinter. Die laatste vuurt nu al wekenlang de ene kanonskogel na de andere af op zijn voorzitter. Zo wond Anke Van dermeersch er op haar website geen doekjes om: ’De partij heeft dringend nood aan leiderschap, mensen die een visie omzetten in actie.’
Door Tom Cochez
Bron van alle onenigheid binnen het VB is de ‘nieuwe koers’ die Bruno Valkeniers wil varen. De voormalige havenbaas wil zijn partij in de electorale markt zetten als een radicale variant van de N-VA. Compromisloos Vlaams, maar met stijl, zonder de ranzige racistische uitschuivers uit het verleden.
De voorzitter wil dat eigenlijk al veel langer, maar in de aanloop naar de voorbije verkiezingen moest hij bakzeil halen. Filip Dewinter pakte op de cover van de eerste verkiezingskrant (.pdf) van de partij uit met bokslegende Jean-Pierre Coopman, inclusief de bokshandschoen. Valkeniers wist van niets en was woedend. Zeker toen bleek dat Coopman op vraag van Dewinter ook op de nieuwjaarsreceptie opdook. De camera’s zoomden in op de bokser en zijn handschoen. Het oude Vlaams Blok was terug. Filip Dewinter tevreden. Over de speech van Valkeniers werd amper bericht in de media.
Een stevige tik
Dat Coopman achteraf ook nog eens de voorraad champagne decimeerde en op kosten van de partij ladderzat in een suite in het Scandic Hotel moest worden geparkeerd, maakte Valkeniers nog kwader. En toen wist hij nog niet dat de voormalige bokskampioen vorige week bij verstek zou worden veroordeeld tot zes maanden cel wegens partnergeweld.
Het is niet wat Valkeniers voor ogen had toen hij zich door Gerolf Annemans en Filip Dewinter aan het hoofd van de partij liet zetten, maar het is wel wat Filip Dewinter (opnieuw) wil. Dewinter heeft lak aan het weinig wervende Vlaamse verhaal van Valkeniers en is overtuigd van het electorale succes van zijn gespierde antimigrantendiscours, dat, geïnspireerd door Geert Wilders, van langsom meer wordt hertaald tot een antimoslimverhaal.
Na de zware verkiezingsnederlaag van het VB in juni zag Valkeniers zijn kans schoon om zijn stijlbetoog weer af te stoffen en door te drukken. Want was het niet de harde taal van Dewinter die de partij in de electorale afgrond had geduwd? Op eigen houtje postte de voorzitter op de partijwebsite een historische column over de nieuwe richting die zijn partij zou uitgaan. Filip Dewinter was not amused met de solo slim van ‘zijn’ voorzitter, eentje die geacht wordt te luisteren en niet eigengereid op te treden. De relatie met Valkeniers, die na de bokshandschoen van Coopman al een stevige tik had gekregen, verzuurde verder.
Wrevel
Alsof de duivel ermee gemoeid was, haakte Marie-Rose Morel haar karretje vervolgens openlijk vast aan dat van Valkeniers. De haat tussen Morel enerzijds en Filip Dewinter en vooral Gerolf Annemans anderzijds is intussen legendarisch. Dat Valkeniers Marie-Rose Morel in de pers meermaals ongestraft liet uithalen naar het duo Dewinter-Annemans zorgde voor wrevel bij Dewinter. Dat de voorzitter bovendien niets ondernam toen Brussels boegbeeld Johan Demol met scherp schoot op Dewinter, deed de verstandhouding nog verder vertroebelen.
Zodanig zelfs dat Filip Dewinter, die als partijsoldaat pur sang het sluiten van de rangen voor het oog van de buitenwereld doorgaans boven alles stelt, zich verplicht zag actie te ondernemen. Enkele weken terug opende hij de aanval op zijn voorzitter, er intiem van overtuigd dat het VB met Valkeniers aan het roer afstevent op een nieuwe electorale afstraffing.
De voorbije weken vuurde Dewinter de ene kanonskogel na de andere af op zijn voorzitter. Eerst liet een van Dewinters’ Antwerpse luitenanten, Staf Neel, via de Gazet van Antwerpen een mail lekken waarin hij het ontslag van Morel uit de partij vroeg. En passant meldde Neel dat de voorzitter niets deed.
Enkele dagen later volgde op de website van Bart Debie (.jpg), ook al een Dewinteriaan, een artikel waarin alweer Morel en Valkeniers ongezien hard werden geschoffeerd. Ook nu weer met dezelfde ondertoon: Valkeniers laat betijen. (Niet veel later werd de oude site van Debie (.jpg) vervangen door meer onschuldige informatie.)
Op zijn website laat Bart Debie zijn licht schijnen op de malaise bij het Vlaams Belang. Debies 'gewaagde "open" oproep' is ondertussen van het net gehaald.
In Gazet van Antwerpen verbrijzelde Dewinter vervolgens hoogstpersoonlijk de ‘stijlvolle aanpak’ van Valkeniers door imam Nordin Taouil te omschrijven als ‘de pooier van Allah’, aangevuld met nog wat ander oud Vlaams Blok-gebral.
En toen kwam die andere Antwerpse luitenante van Filip Dewinter: senator Anke Van dermeersch. Op haar website liet ze weten dat “de partij dringend nood heeft aan leiderschap, mensen die een visie omzetten in actie. Wanneer mensen de indruk hebben dat er een bekwame kapitein aan het roer staat, blijven ze aan boord.”
Op haar website laat politica Anke Van dermeersch er geen twijfel over bestaan: momenteel ontbeert het Vlaams Belang een sterke leider.
Of Valkeniers zich daardoor aangesproken voelt? Officieel weet niemand het, want tegenwoordig staat de voorzitter de pers niet of nauwelijks nog te woord. De vragen zijn te lastig, de grond onder zijn voeten te heet.
Bovendien lijkt de aanval nog maar pas ingezet. Enkele dagen terug trok Filip De Man, ook al een buikspreker van Dewinter, de strop rond de nek van de voorzitter nog wat vaster aan door op zijn website te melden dat er nog voor het eind van deze maand een nieuw partijbestuur komt. Door dat in de openbaarheid te gooien verplicht hij Valkeniers keuzes te maken, en wel snel. Dat was Valkeniers niet meteen van plan. Maar nu Dewinter via De Man druk op de ketel zet, staat hij letterlijk en figuurlijk voor het blok. De bedoeling: Valkeniers tot fouten dwingen, zodat Dewinter er niet zelf de stekker uit moet trekken.
Filip De Man kondigt aan dat er een nieuw partijbestuur komt, en doet dat beslist niet in opdracht van zijn voorzitter.
Belangrijker, en wellicht cruciaal voor de uitkomst van de huidige machtsstrijd, is de gewijzigde houding van Gerolf Annemans. Die stond achter Valkeniers, vooral omdat de voorzitter ‘zijn’ ontdekking is en omdat hij dezelfde Vlaams-conservatieve poot van de partij belichaamt. Maar ook Annemans heeft intussen de analyse gemaakt dat het niets wordt met Valkeniers als voorzitter. “Door niet te reageren op de aanvallen van de voorbije weken heeft Annemans definitief kleur bekend”, klinkt het bij een ingewijde. “Zijn oorverdovende stilzwijgen de voorbije weken heeft Bruno ervan overtuigd dat Gerolf hem als een baksteen heeft laten vallen. De kampen Dewinter-Annemans en Morel-Vanhecke-Valkeniers staan daarmee lijnrecht tegenover elkaar. Dit is geen jaar meer vol te houden. Zeker niet met het oog op verkiezingen in 2011. Intern wordt zeer ernstig rekening gehouden met een definitieve scheuring.”
Wie de machtsstrijd wint, staat in de sterren geschreven: Filip Dewinter. Er rest Valkeniers weinig anders dan lijdzaam toe te zien hoe zijn positie steeds openlijker wordt ondermijnd. Tegen de electorale sterkte van Dewinter, zijn kennis van de partij en zijn legertje spionnen in elke afdeling en fractie maakt de voorzitter immers geen schijn van kans. Ofwel laat Dewinter Valkeniers overleven, maar dan zal het op zijn voorwaarden zijn, ofwel heeft het VB straks een andere voorzitter. Als de partij dan nog bestaat.
http://www.werktitel.be/2009/10/dewinte ... alkeniers/
Mooi zo...
