Mij niet vertellen. Als dichter stuur ik af en toe een gedicht naar de locale website.
Zolang het ergens positief klinkt in de oren van de politieke meerderheid wordt het met toeters en bellen gepubliceerd en krijg ik lovende feedbacks.
Zodra een schepen ergens persoonlijk aanstoot neemt aan mijn (humoristische) creatie verschijnt er niets.
We zijn geen haar opgeschoten. Lange tenen zijn er altijd. Domheid ook.
|