Vandaag las ik het column
eter Selie en de goede doelen.
Mijn vraaf en mijn bedenkingen zijn: wat is nu het verschil tussen ons en onze Noorderburen?
Onze Noorderburen zijn steeds bereid om een gifte te geven aan goede doelen. Als je bij ons komt moet je eens de mensen hun reactie zien,vooral aan een toplicht;het kom bloedheet zijn maar de raampjes gaan pijlsnel dicht. Ik woon een beetje in een provenciale stad en wij heben eigenlijk bijna geen last van bedelaars ed. Onlangs ging ik naar Brussel en zag tot mijn grootste onsteltenis zwaar lichamelijke gehandicapten bedelen aan een stoplicht.Toeval of niet enkele dagen later las ik in de krant dat deze mensen Roemenen waren en naar hier gebracht werden door de maffia.
Ja nu kan ik ergens min of meer verstaan dat wij Belgskes benauwd zijn voor onze centjes.
Is het verschil dan nu zo groot,kwa mentaliteit,met onze Noorderburen?
Zij moeten toch ook last hebben van fraudeurs of toestanden met de maffia?
Vroeger als wij een zigeuner zagen afkomen begon bij de meeste het bloed te koken.Nu is dat al een beetje verminderd maar toch......
Akties zoals 11.11.11 ,levenslijn,kankerhulp enz... die grotendeels via de media naar voor gebracht worden brengen veel geld op maar de huis aan huis rondgang of in de straat,supermarkt,enz... zij n niet van die aard om over naar huis te spreken.Daarentegen in Nederland is dit niet het geval en is iedereen zeer vrijgevig. Snel worden steunfondsen opgericht wanneer er drama's gebeuren.Bij ons daarentegen zie ik niet het zo snel gebeuren.
Waarom?