Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door brother paul
Gisteren was er een uitzending met patrick janssens te gast in shangai en een vissersdorpje.
En legt de chinese burgemeester het verschil uit:
communisme = iedereen werkt bij de staat en krijgt een inkomen
socialisme = iedereen die meer doet, verdient meer
kapitalisme = iedereen wil geld verdienen op de beurs.
In onze westers model is
communisme = alle middelen afpakken van de kapitalisten
socialisme = de sociaal zwakkere een gratis inkomen geven
kapitalisme = hebzucht.
Dan moet ik toch zeggen dat het principe om iedereen werk te geven bij de staat, dan toch de inherente sterkte is van hun model...
Nu artisjok komt hier altijd lullen dat dit niet kan etc... maar eerlijk gezeg jongen dankzij jullie indoctrinatie die jullie altijd zo luid mogelijk uitbraken, hebben wij wel het spek aan onze been, en betalen wij dus 1Miljoen belgen hun werkloosheid op basis van jullie principes, iets wat zelfs een communistisch land dus nooit gedaan heeft.
|
Noch jij, noch de Chinese burgemeester hebben er kaas van gegeten.
1) communisme: alle productiefactoren worden collectief beheerd.
Wat de Chinese burgemeester aangeeft is geen communisme maar stalinisme.
Het collectieve beheer heeft in de geschiedenis verschillende keren plaatsgevonden. We zien dat ondermeer nog bij stammen die gezamenlijk het veld bewerken, of die gezamenlijk op jacht gaan. In de IJstijd was het absoluut uitgesloten dat één enkele jager een mammoet zou kunnen doden. De volledige stam ging op jacht, en de volledige stam deelde in het vlees. In feite heeft de mensheid 10.000 jaren of langer onder het (primitief) communisme geleefd.
Wat een indutrieel communisme betreft, we onderscheiden twee fases in (een theoretisch) communisme:
a) alle productie wordt weliswaar collectief beheerd, maar elk krijgt al naargelang zijn inspanningen. Dit wordt het laagste stadium van het communisme genoemd.
b) Het hoogste stadium wordt vaak omschreven met het aforisme :"Elk naar zijn mogelijkheden, en elk naar zijn behoeften. "
De link tussen inspanning (of productiviteit) en inkomen is losgelaten. Een metser met een gehandicapt kind zou hierbij meer ontvangen dan bijvoorbeeld een alleenstaande chirurg, aangezien dat gehandicapt kind een grotere behoefte betekent voor dat metsersgezin.
2) socialisme. Marx, Engels en vele andere marxisten gebruiken het woord socialisme als synoniem voor het laagste stadium van het communisme.
De SP.a, PS en dergelijke zijn
sociaal-democraten. Eigenlijk, waren ze sociaal-democraten. Ondertussen hebben ze de neoliberale marktlogica zo volledig omarmd, dat we van New Labour ons niet meer moeten afvragen of ze de linkervleugel van de Torries zijn, maar eerder de centrumvleugel ervan.
3) Kapitalisme: alle (of toch een groot deel) van de productiemiddelen zijn in privéhanden. Doel van een onderneming is allereerst om winst te maken (en dus niet om behoeften te bevredigen), dit op basis van het niet uitbetalen van een deel van de
waarde die de arbeiders produceren (de meerwaarde).
Jouw definitie van communisme:
Citaat:
|
communisme = alle middelen afpakken van de kapitalisten
|
Klopt slechts zeer gedeeltelijk.
We leven hier in het Westen in een kapitalistische maatschappij. Dus één waarin de productiefactoren in privéhanden zijn. Om die onder collectief beheer te brengen zullen we inderdaad de kapitalisten moeten onteigenen, en de bedrijven collectiviseren. Maar het afpakken van de middelen alleen is niet genoeg: het is geen kwestie dat de bedrijven van de ene kapitalistische hand in de andere overgaat, ze moeten in collectieve handen overgaan.
En nog iets: het kapitalisme teert ook op roof. Wat zijn anders de privatiseringsgolven die we de afgelopen 20 jaar gezien hebben? Openbare bedrijven, die met ons belastingsgeld zijn opgebouwd, die voor een appel en een ei in privéhanden overgaan. We worden daar collectief bestolen. Idem voor wat er in Irak gebeurd is, de oorlog omwille van de olie. De Irakezen worden van hun olie bestolen, en van de financiën nodig om hun land herop te bouwen.