[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Voltian

Ja, zo had ik het wel begrepen en da's ook mijn kritiek. In se geef je een waardeoordeel aan een gegeven soort op basis van zijn impact op het eco-systeem, maar de soort zelf heeft net zo goed waarde, intrinsiek, ongeacht het belang van zijn rol in een systeem! Natuur zien als een nuttig goed ("conservation" volgens Gifford Pinchot en the like) volstaat niet. Het in stand houden van de soorten, gewoon o.w.v. het bestáán van de soorten is een waardevol doel. ("preservation" volgens Muir)

Ik had "ecologisch nut" eerst aangehaald om aan te tonen dat er een argument is dat eigenlijk niet kan werken: dat de "soorten die verdwijnen" een "heel belangrijke rol vervullen" en dat we dus een ecologische katastrofe veroorzaken door ze laten te verdwijnen (ecologisch hier in de betekenis van de wetenschap "ecologie" en niet in de zin van de politieke beweging "ecologie"). Als ze een "belangrijke rol vervullen" wil dat zeggen dat hun niche niet "klein" is, en dat ze niet in competitie zijn met een andere soort die hun "taak" (= niche) dus evengoed zou kunnen overnemen - en dan is er geen reden waarom ze zouden uitsterven. Zij die uitsterven zijn net die waarvan hun niche zo goed als verdwenen is. Als de reuzenpanda verdwijnt, dan gaat er geen enkel ecosysteem ineen klappen.

Ten tweede, hoewel ik ook wel van de natuur houd, en ik ook graag wandelingen in 't bos en in de bergen maak, en onder water naar vissen kijk en zo, ontgaat het willen in stand houden van soorten mij een beetje, gezien soorten komen en gaan en dus a priori een eindige levensduur hebben. Let wel, ik zou ook triest zijn mocht de olifant er niet meer zijn, mochten de walvissen er niet meer zijn of zo, omdat het impressionante beesten zijn. De Oost-Kazakse bibberkikker kan mij al een stuk minder schelen, en het uitsterven van zus of zo een onkruid in een of ander bos in Bizaristan kan mij nu echt maar weinig schelen.

Ik hou emotioneel ook van impressionante beesten met redelijk hoge aaibaarheidsfactor. Maar als ik rationeel ga nadenken over wat hun "nut" nu eigenlijk is, dan kom ik tot een ander besluit.

En hier zit dan inderdaad het verschil in mening en waardebeoordeling. Als ik dan toch een relationele waarde moet toekennen, voor mij persoonlijk, dan is het de wetenschap van het bestaan van wondermooie wilde wezens waarvan ik de complexiteit niet kan begrijpen. Ik vind het heerlijk te weten dat het bestaat en er af en toe een beetje van te zien.

Ik vind dinosaurussen eigenlijk even impressionant. Ze zijn niet meer, maar dat ontdoet niets aan hun grootsheid.

"Nuts-gewijs" is de mensheid armer als er weer een soort verdwijnt want er verdwijnt weer een schakel in de wondermooie complexiteit die toelaat de mens zich beter te begrijpen.
Het is mij veel waard soorten te behouden, ook die ik nog nooit gezien heb, u minder. Dat is een verschil in beoordeling.

Nee, ik zeg dat niet. Emotioneel ergens ook wel (als het een impressionant beest is met grote aaibaarheidsfactor). Maar ik tracht dat emotionele opzij te stellen om rationeel te analyseren wat er nu echt van is, omdat emoties en intuitie vaak fout gaan. Ik hou ook van mijn twee katten. Ik heb al 3 katten dood, en ik was daar altijd ondersteboven van.

Maar er is een verschil tussen wat emoties, en een rationeel argumenteerbaar politiek beleid, want de keuze is niet vrijblijvend.

Ik weet dat dit wazig klinkt maar een verwoording zoeken is moeilijk. Ik ben zeker dat ik niet alleen zo denk.

Tuurlijk, alleen je "denkt" niet zo, je "voelt" zo.

Los daarvan is er ethisch toch ook wat aan de hand. Het is niet echt mijn ding en ik weet niet of er wat denklijnen hierover bestaan, maar ik weet wel dat het goed fout zit als je accepteert dat soorten verdwijen door eigen toedoen.

Kijk, de stomme kloten die met hun jachtgeweer wat beesten gaan neerlappen om met een jagerstrofee naar huis te komen, en op die manier soorten uit de wereld helpen, daar heb ik het ook niet voor. Maar soorten die verdwijnen, gewoon omdat hun niche is ingepakt, door steden, huizen, landbouwgrond, en dergelijke, wel, ik durf niet stellen dat het beter is om al die mensen hun huizen, steden en eten af te nemen, om die beesten wat meer plek te geven.

Soit, het blijft off-topic

Nee, ik denk dat het de essentie is. Een politieke beslissing die coercitief mensen middelen gaat ontzeggen, en dwangen opleggen, moet rationeler geargumenteerd zijn dan "ik voel in mijnen buik dat het beter zo is", want het is een afwegen tussen "mensengeluk" en "beestengeluk".