Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Hendrik de Stoute
1.De creatie van een kiesarrondissement Vlaams-Brabant en een kiesarrondissement Brussels Hoofdstedelijk Gewest. ( dit splitst de kieskring BHV)
2.Het recht voor elke burger die op de datum van het afsluiten van dit akkoord inwoner is van de provincie Vlaams-Brabant of Waals-Brabant om zich in te schrijven in een Brusselse gemeente naar keuze voor het uitoefenen van zijn/haar kiesplicht en voor juridische en fiscale zaken. ( dit maakt het mogelijk voor de Franstaligen die nu in Halle-Vilvoorde wonen om na de splitsing van dezelfde rechten te genieten zoals nu maar omdat nieuwkomers niet van dit inschrijvingsrecht kunnen gebruik maken dooft dit langzaam uit in de tijd)
3.De omzendbrief Peeters wordt vernietigd en vervangen door een omzendbrief waarin het recht van de bevolking van alle Vlaamse faciliteitengemeenten om op verzoek gemeentelijke diensten in het Frans te ontvangen onbeperkt wordt gegarandeerd. Een gelijkaardige regeling wordt uitgewerkt voor de Waalse gemeenten met taalfaciliteiten, inclusief de Duitstalige. ( de bedoeling is om een aantal regelingen die teveel op administratieve pesterijen voor de franstaligen lijken weg te werken)
4.De 3 tot nu toe niet-benoemde burgemeesters worden benoemd door de Vlaamse overheid. ( omdat de reden van hun verzet wegvalt mag ook de sanctie wegvallen)
5.De door de Vlaamse overheid erkende bibliotheken in de 6 faciliteitengemeenten mogen afwijken van het bibliotheekdecreet op het punt van de minimumnorm van minstens 75% Nederlandstalig werk. Die norm wordt specifiek voor die bibliotheken verlaagd tot 50%. ( het is niet door de franstaligen te beperken in hun toegang tot Franstalige boeken dat ze zich beter zullen integreren in de Vlaamse regio)
6.Vanaf de dag van het afsluiten van dit akkoord worden de taalfaciliteiten over gans het land voorbehouden voor die burgers die op de dag van het afsluiten van dit akkoord aanwezig zijn in één van de gemeenten met taalfaciliteiten. De federale regeling rond de taalfaciliteiten wordt opgenomen en herbevestigd door de regionale wetgeving. (de taalfaciliteiten zullen aldus op termijn verdwijnen en tegelijk worden de huidige gebruikers van de taalfaciliteiten gerustgesteld door bevestiging op regionaal niveau
|
Punt 1. is de meest normale beleidsdaad ingevolge het arrest van het Grondwettelijk Hof.
Punt 2. Hier wordt in feite aan de Vlamingen gevraagd om, na reeds 46 jaar wachten op een bereidheid van de Franstaligen om zich aan te passen, nogmaals ettelijke decennia te aanvaarden dat het voor les Franco-Bruxellois uit de rand onmogelijk is om zich een elementaire kennis van het Nederlands eigen te maken. En tegelijkertijd aanvaarden dat het electoraal privilege van la Francophonie (ik noem een electorale apartheid) ook nog decennia lang zal blijven voortbestaan. Neen dus.
Punt 3. Als ze de moeite niet willen doen om Nederlands te leren, dan moeten ze maar de consequenties van die houding aanvaarden. Namelijk dat ze dan een wat langere administratieve procedure (voorzien in de omzendbrief Peeters) moeten doorlopen.
Punt 4. Die drie charlatans hebben "loud and clear" bij herhaling verklaard dat ze alleen maar het gezag van de Federale Regering erkennen. Niet dus die van de wettelijke voogdij-autoriteit, met name de Vlaamse Regering. Daarmee geven ze in feite te kennen dat in hun visie de gemeenten waarvan ze burgemeester zijn niet behoren tot Vlaanderen. Er is een naam voor dergelijke houding: incivisme. Een houding die perfect overeenstemt met het FDF-kaartje dat je aan je bericht nr. 10 hebt toegevoegd. Hen toch benoemen is er voor mij teveel aan.
Punt 5. Daar kan ik mij mee verzoenen. Er mogen, wat mij betreft liefst ook nog boeken gekocht worden in andere Europese talen.
Punt 6. Ingevolge mijn reactie op de vorige punten worden de taalfaciliteiten gewoon overal afgeschaft. Wanneer men gaat wonen in een ander taalgebied moet men de consequenties aanvaarden van zijn keuze. Met name dat de overheidsinstellingen de taal van de deelstaat gebruiken, niet die van de immigrant. In de persoonlijke levensfeer is iedereen, uiteraard, vrij inzake het gebruik van talen.