Ik begrijp Vankrunkelsven niet. Eigenlijk wil hij over de hele kwestie niet praten met de pers; tegelijkertijd zoekt hij de pers intensief op (Phara, Humo, etc.). Ik vrees overigens dat hij inderdaad boter op het hoofd heeft in die stalkingkwestie. De man heeft wellicht psychologische hulp nodig om zijn relatiebreuk te verwerken. Ik hoop van harte dat hij die ook krijgt, want ik heb hem altijd een beminnelijk en intelligent politicus gevonden, een man die eigenlijk te nuchter was voor de partijpolitiek.
Van Cauwelaert dan. De manier waarop hij emmers vitriool uitgoot in zijn opiniestuk in Knack en nu ook weer in Phara, getuigt niet meteen van journalistieke terughoudendheid. Als je overtuigingen hebt en op zoek gaat naar de beste partij om die overtuigingen uit te dragen, ook al maak je misschien de verkeerde keuze, ben je een windvaan volgens RVC. Nou moe. Met principes alleen bereik je niets, maar Van Cauwelaert houdt de politiek nog altijd een ideaal voor waarvan hij weet dat het dat nooit kan waarmaken. Zo is het makkelijk hakken natuurlijk.
Aan de zijlijn staan de grootste idealisten. Niet zelden zijn dat ook de grootste chagrijnigaards. Bedenkelijke televisie, waarin het me overigens opviel dat PV beduidend vaker de gelegenheid werd ontnomen zich te verdedigen dan RVC de gelegenheid werd geboden het mes nog wat dieper in het vlees te draaien.
|