Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard
ik begin die professor brisset erg leuk te vinden.
|
Och Meneer Mitgard, dat is heel vriendelijk van U, maar nu onze Polycarpe een paar uur het huis uit is naar de postzegelruilbeurs kan ik u toch schrijven dat het geen pretje is met zo ene in één huis te moeten wonen.
Onze Paul is altijd een rare geweest, maar de laatste tijd is hij wel héél raar gaan doen. Dat komt met het Internet.
Hij is de hele tijd bezig theorieën te bedenken waarin Afrikanen en zwarte Egyptenaren voorkomen. De Egyptenaren zijn Afrikanen, de zwarte Egyptenaren hebben álles uitgevonden (de meetkunde omdat de drie pyramiden in een driehoek staan; de gloeilamp; de teenslippers - álles), de Belgen komen uit Egypte, de Amerikanen ook, de Chinezen spreken een Afrikaanse taal en waren ook zwart, en de Grieken ook, en, sinds hij die meneer Godfried gevonden heeft, is hij ook bezig met de adel en het koningshuis. Als daar maar geen last van komt.
Hij kan zijn theorieën niet voor zich houden. Op de camping (wij verhuizen in de zomer naar een camping want Paul heeft ruzie met de buren - álle) houdt hij in de cafetaria lezingen over de Zwarten in Egypte, Cheikh Anta Diop en zo. Voor iedereen die wil komen lachen en spotten. Ik ben daar erg beschaamd over maar op mijn leeftijd kan ik niet meer scheiden.
Ik moet terug zelf boodschappen doen (ik kan niet meer spreken wegens een hersenbloeding, ik kan Paul dus ook niet tegenspreken), want Paul mag bij de slager niet meer binnenkomen. Racisme zegt hij. Ik weet dat hij bij de slager ruzie had met Madame de Hemptinne, die van adel is, en die hij heeft willen overtuigen dat ze een negerin was, met allerlei details over haar uiterlijk. En aan Madame Vanschriek die een paar sneden "heps" (hesp) wilden heeft hij gezegd dat heps een Egyptisch woord was.
In het dorp noemen ze hem de zotte professor. En mij vragen ze "wanneer ze Paul komen halen". En ik kan niets terugzeggen.
En volgende zomer wil Paul naar Senegal, Hij wil de Universiteit Cheikh Anta Diop gaan zien. En daar de grond kussen van "de bakermat van de beschaving". Als de politie hem daar maar niet oppakt. Hij heeft ook brieven aan de President van Senegal geschreven, maar die heeft niet geantwoord. Wij hebben geen geld voor zo'n reis maar Paul is hard aan het sparen, er is bijna geen eten in huis.
Paul klampt op straat Zwarten aan om over Cheikh Anta Diop te praten, maar de meesten lopen weg. Mamadou Diarré van een paar huizen verder spreekt wél met hem, maar die probeert geld te lenen.
Ik zei het al, het is geen pretje met een "groot geleerde" in huis te zitten. Zou Madame Codfried het soms ook zo lastig hebben?
Enfin, ik ga U met rust laten, ik moet nog een rabarbertaart bakken.
Voor de rest gaat alles goed in de mate van het mogelijke, we overleven zo goed en kwaad het kan, en ik hoop van U hetzelfde.
Uw Jeaninne