Als we simpelweg wat aandacht zouden besteden aan het prachtige studiewerk dat voor handen is en ook bereid zouden zijn hierover ernstig na te denken, dan zal blijken dat deze zgn economische crisis geen herstelplan vraagt maar nu net het herstelplan zelf is. Als we al over een crisis kunnen spreken betreft het een zuiver monetaire crisis. Zolang we dus niet ten gronde ons monetaire systeem aanpakken, zullen we blijven hangen in een systeem dat nu net deze crisis heeft ingeleid. Er is nood aan een verruimende en omvattende visie en dat kan slechts begrepen worden in het evolutionair en logische vervolg van wat er reeds werd opgebouwd. Beslissingen die indruisen tegen dit natuurlijk evolutionaire proces zullen als verstikkend ervaren worden en derhalve ook de spanning verder opdrijven. Deze crisis is mi slechts de voorbode van een waar duurzame economie, een economie die niet kan slagen zonder een mondiale en omvattende visie. Zolang het zoeken achter geld betreft, is het huilen met de pet op. Onthutsend het feit dat er objectief rekenkundig helemaal geen geldprobleem hoeft te zijn, noch hoeven we van iemand iets af te nemen. Het is simpelweg een kwestie van keuzes en denkpistes. Jammer genoeg wordt elke ware dialoog gekelderd door angst en onzekerheid zoals dat eigen is bij een dergelijk culturele transformatie.
|